Opoka

 - Jezu, nie chcę się zajmować niczym, jak rozmową z Tobą.
- czuję już twój spokój Myszko. 
- jest takowy?
- Jest. hm.
- Co to jest to "coś" dziś na mszy?
- Co masz teraz na myśli?
- =Mam zmęczony umysł, nie przetwarza informacji,
- Dlatego się uciszyłem.
- Mam wyostrzone zmysły
I  smaku.
- To jest to "coś" na Mszy- jak mówisz. To była długa
-....przydługa
- droga do odrodzenia
- do oświecenia
- Ty to mówisz- nie- do Mojego Serca. Starczyło pokarmu.
- Robię się coraz bardziej święta
- I zrównoważona
- Co mówisz?
- Tak. Tak jest.
- Nie denerwujesz się. Mnie. To się "Mnie"nie spodoba.
- Dlatego nie masz takiego kontaktu, jakiego byś sobie życzyła- żono- oblubienico Moja- lubię tak do ciebie przemawiać.
- Szukam kontaktu?
- Dalipan- nie! Nie musicie się obawiać - zwłąszcza ty.
Usłyszałaś Mnie przed chwilą?
- Serce Cię usłyszało.
- Mówił Mężczyzna?
- Tak.
- A usłyszałąś - Jezus?
- A jakże. jeszcze jak.
- Widzisz- ty jesteś
jak skała
- Jako opoka ?
 Już był jeden - opoka
- W twoim życiu- tak.
- Co jeszcze?
- Śpiew. Muzyka. Poważnie.
- Jezu- jak ja mogę tak mówić? - chciałabym  w Tobie  trochę oparcia. Nie mogę tak w całym życiu na nikim się nie opierać.
Przykro mi. 
- Nie jest. Jesteś rozogniona.
- Wszystko poza mnie, poza Nas , wypłynie - mówię Ci - co ja wtedy zrobię- nieszczęsna
 - Poza nas- nie- obiecuję - bądź dzielna-  to jeszcze kilka dni.
- Kocham Cię. Modlę się do Ciebie. Kilka razy dziennie. Poza tym prosiłeś mnie o ten różaniec .
- No widzisz. - coś się stało?
- Na razie - nic.
- Ani na razie- ani nic.
WSZYSCY TRZYMAMY SIĘ CIEBIE MOCNO JEZU

- Trzymam Kciuki Myszko.
- Chcę Ciebie więcej , czuję już ten "głodek" - ten pomruk, ten zwiastun.
- Jesteś już głodna?
- Jestem. Już Jestem.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

Kod QR

 - Nie bój się Myszeńko, nie bój się kochanie Ja Jestem, Ja przecież wciąż Jestem.
- Kochany, boję się .
Boję się o Ciebie.
To moja kolejna Wielkanoc - a przed tym Wielki Piątek- kolejny WIelki Piątek.
Ja choruję . Jezu, wiem, to "wszystko", prawie wszystko, nie , nic nie wiem. Rozpłączę sie tylko znowu , bezradnie jak dziecko, jak głuptas.... Nic się nie zmienia...
Wszelkie koleje prowadzą do Wielkiego Piątku....
- I do Niedzieli Zmartwychwstania.
- Masz rację, oczywiście, masz rację.
- Myszko, serce Mi krwawi patrząc na twój żal. 
- Jezu- to nie na niby
- Ja wiem, to wszystko -
- Nie, ja nie wiem wszsytkiego - mówiliśmy juz o tym. 
- Nie , Myszko, Nie
- Dziękuję . Tak.
- Myszko- nie można nic powiedzieć .
- Ale trzeba przyjść do Ciebie w Wielki Piątek.
Trzeba stanąć przed Twoim Krzyżem, trzeba... samodzielnie przed Nim stanąć.
To ponad siły.
- Cieszę się, że tak wierzysz we Mnie :) 
- To nie jest - Myszko- co Wielkanoc to przechodzimy ...
- Wiem, Jezu, to bez sensu
- Twoja wiara jednak Mnie napawa, zachwyca, to przebłysk- mała iskra w twoim sercu - iskra zapalna, - ta sama prawda- nie do oszukania, nie do przywdziania maska, nie. Istota  sama mówi o Mnie - to zdobycz - zdobycz Mojego Serca.
- Coś pewnego Jezu- podkład serca- spokój- żal się w tym nie utopi, nie utonie, pływa po powierzchni - znów mi coś zadałeś, ja nie mogę tak reagować.:) 
- Myszko - razem przez to przejdziemy - razem....Nie musisz być sama, masz męża, Mnie - swojego Oblubieńca, nie przychodzisz za karę, przychodzisz cały czas trzymać Mnie za ręką 
- Kocham Cię Jezu...
- Nie przerywaj mi - jeszcze nie...
- .. Kochany...
- .... tak, kochany... - tak Ci się oddaję , razem z Krzyżem,  przecież kochasz Krzyż, tylko wtedy, kiedy razem ze Mną przychodzi do ciebie  w jakiś sposób- jesteś dotknięta nim owładnięta - cały czas- Krzyż- Myszku jesteś jak kwiat - Ja cię nie osłonię, - masz oddychać Mną, a przez to twój kwiat- kwitnie.
- Chcesz mi powiedzieć, że to Twój krzyż mnie osłania?
- Nie kochanie- on ci pozwala widzieć - potrafisz widzieć wszystko, jeśli tylko nic ci nie przesłania Mojego Krzyża- myślisz, ze dlaczego masz taką nerwicę i tak przychodzisz do Mnie z modlitwą i poprzez modlitwę?
- Musiałam się uśmiechnąć
Nie przekonałeś mnie- jeszcze- nie.
-Tak Myszko, tak.
-...tak Jezu.....
- Otrzyj łzy Myszko... Każdy twój krok będzie  Moim- pierwszy ruch - pierwszy krok - mojej Myszki- a Ja osłonię Swoimi dłońmi - twoja stopę- nie bój się tego, - Ja przyjdę. Kocham Cię . 
Jesteś Moją oblubienicą . Dlaczego miałbym nie przyjść?
**********************************************

JEZU - JESTEM EKSTERYTORIALNA

Miłość

 - Ulżyj sobie Myszko.
- Czyli?
- Jest wiele możliwości, których wcześniej nawet nie brałam pod uwagę.
Zasilałam tylko koło sławetne Emerytów i Rencistów.
- Mnie można służyć pod wieloma sztandarami..
Życie jest takie wielopłąszczyznowe.
- "Pomocą w uciskach i smutku"?
Czym Cię zasmuciłam?
- To dobre pytanie.
- Wiem.
- Wciąż Mnie słyszysz?
- Tak. Bez wątpienia tak.
ALe żeby aż tak bardzo?
Zawiesiłam element współpracy.
- Co zawiesiłaś?
- To , co współgrało.
- A co to takiego?
- Współwina.
- To ci akurat niepotrzebne. To tylko wymuszało na tobie element niezachwiania. To było wulgarne wymagać Myszko. Jesteś niezależna i tu i teraz.
Zostaje sama marka.
- Adonisie...
- Andromedo...
- To żart. Niezbyt wyszukany.
- To prawda.
- Ale czemu tak? Czemu tak się podchodzi?
- Nie wiem. Może się cierpi?
- Wyjścia są dwa: Ulegać?
- Albo?
- Popadać w depresję.
- Ty wybierałaś ani jedno, ani drugie.
- Byłam opryskliwa, ja wiem.Próbowałam tego uniknąć, ale ...
- Nie wyszło?
-Nie. To już choroba. Nie mam nic na  swoje usprawiedliwienie. 
- SPodziewasz się cudu w tej chwili.
-  A, dziękuję za pierożka.
- Należał ci się. WIęc?
- Cud by mnie rozproszył.
- Nie takiej odpowiedzi się spodziewałem.
A jak z natchnieniem?
- Badasz mi temperaturę?
- Chciałbym. Więc? 
- Omijam depresję. To cud. Ty Jesteś cudem Jezu. 
Mam cię, dopóki nie spocznę.
Mam Cię w objęciach. Mam czas. Mam sport. Mam rekreację. Wszystkie chwile są zajęte rozmową  z Tobą. 
- Pozwól Mi przeżyć Myszko.
- Zrobię wszystko, co będę mogła.
To świat. Będzie cię wciągał. Będzie Mnie wciągał. 
- Nie bierz tego za głupotę. To złoty środek.
Ta dywagacja.
- Nie jestem już na wahadle. Przynajmniej to się kończy.
- Nie bądź smutna.
- Nie mam zamiaru. Budzi się we mnie pragnienie życia. Zawsze chciałem, żebym wszystko mogłą robić z Tobą.
- To się nie zmieni.
- Nie?
- Nie.
Doprawdy?
-   Czego ode mnie wymagasz?
- Cudu. Cudu dla Mnie.
- Chyba mnie uszy mylą. 
- Nie mylą się. Potrzebuję tego cudu.
 - SKoro tak wymownie prosisz.
Wiesz, że chciałąbym to zrobić dla Ciebie.
Chciałabym. Ale jeśli mi tego nie oddasz, to stracę wszystko.  Wszystko. Czy rozumiesz czym w mojej sytuacji jest wszystko.?
Pewnie, że rozumiesz. Zrozumiałeś to już dawno. 
Nie chcę być zwolniona ze Słowa.
- Tylko tyle?
- Aż tyle?
- Tyle to dla Ciebie znaczy?
- A czy Ty jesteś mizoginem?
- Co to znaczy?
- Super- mężczyzną.
Stop. Znów błądzę.
- Tak słucham tego na Mój temat i zastanawiam się , gdzie tkwi błąd. 
- Błąd jest w tym, że to śmierdzi
- Matka ci tego nagadała?
- ......
- Masz rację. To podłe.
Nie jestem podła.
- Oczywiście, że nie. 
- Wybrałam dobrą wersję rzeczywistości.
Przepraszam Cię.
Spanikowałam.
- To się już więcej nie powtórzy.
- Stoję na samym szczycie.
- I Ja cię będę w tym wspierał.
Szumi mi w uszac od tej twojej otwartości. 
- Wiedziałeś, że tak będzie.
Że w końcu zadam to pytanie. 
Byłam w błędzie .
Przepraszam Cię za to.
- Serce Mi bije tak szybko Myszko, przyjdź. Przyjdź do Mnie szybko.
- "Emeryt" idzie przez Styks.
- "Niech się święci"
- Wolność wyboru 
- Nie Myszko. Paradoksalnie nie. To twój wybór- tak. ALe łaska Moja.
- Dziekuję Ci kochany.
- Jesteś taka piękna, kiedy tak czule wielbisz Moje Oblubieńcze Serce.
- jak Koza
- Nie, jak Jantar
- Szeroka i uczciwa
- Plaster miodu.
- Miłość
- tak, Miłość.

Jestem

 - Odpoczynek działa Myszko?
- Działa Jezu.
- Świat to nie jest coś znanego z kolorowych reklam. 
- Zaczynam to dostrzegać.
Wybieram, co mam robić i robię to?
- Nie Myszko. Czekamy na Nasz znak. 
- Jaki to będzie znak?
- Znak Jonasza oczywiście.
- Czemu Cię to tak cieszy?
- Domyśl się:)
Myszko, bo wielke sprawy Mojej służebnicy, którą jesteś, widzisz w małym Moim chlebowym okruszku. Czemu miałbym dla Siebie chcieć więcej? I w kropli Mojego Wina?
- Myszko, nie masz innego wyjścia. Musisz widzieć .
-I nie zastanawiać się , ile za to zapłącę. 
Nie mogę udowodnić, ze wyjdę  z tego cało, a muszę, po prostu muszę wyjść. 
Nic nadzwyczajnego.
- Myszko, nie przesadzaj.
Musisz wiedzieć, że będziesz widzieć szczelinę. Zawsze masz tam zajrzeć. To będzie źródłem ozdrowienia. Twojego także. Pomyśl. Będzie to leczyć oziębłą duszę.
- Skoro tego chcesz ?
- Nie widzę.
- Entuzjazmu?
- To nieprawda?
- Nie :) 

Jestem Myszko.
Jestem z Toba.
Jestem. 

Droga przebyta

 Miałam taki sen. To był piękny sen. Moja dusza oderwała się od umęczonego ciała. Weszłam na pole pełne kłoszącego się zboża. Z lewej strony stał mój tata- Bóg- Ojciec. 
Wyciągał do mnie prawą dłoń. To była ojcowska dłoń- najpiękniejsza, bo możliwa. Wyciągnął do mnie dłoń, pochylając przy tym nią kłosy- a ja obok, stałam, mała dziewczynka, wyciągałam lewą rączkę małęj dziewczynki z pomalowanymi paznokietkami szliśmy tak- dobry Bóg , tata i ja.  Nie było męki ciała, o dobry Boże - jakże ja ci dziękuję. za Twój Majestat.
Za chwilę znów trzeba było wracać do ciała. 
Do zmęczonego, umęczonego ciała.

- Ulżyj sobie Myszko.
- Czyli?
- Jest wiele możliwości, których wcześniej nawet nie brałam pod uwagę.
Zasilałam tylko koło sławetne emerytów i rencistów.
- Mnie można służyć pod wieloma sztandarami.
Życie jest takie wielopłąszczyznowe.
- "Pomocą w uciskach i smutku"
Czym Cię zasmuciłam.
- To dobre pytanie
- Wiem.
- Wciąż Mnie słyszysz?
- Tak. Bez wątpienia tak.
Ale żeby aż tak bardzo?
Zawiesiłam element współpracy.
- Co zawiesiłaś?
- To, co współgrało. 
- A co to takiego?
- Współwina.
- To ci akurat niepotrzebne. To tylko wymuszało na tobie element niezachwiania. To wulgarne było tego od ciebie wymagać Myszko. Jesteś niezależna tu i teraz. 
Zostaje sama marka.
- Adonisie...
- Andromedo....
- To żart. Niezbyt wyszukany.
- To prawda. 
- ALe czemu tak? Czemu tak się podchodzi.
- Nie wiem. Może "się" cierpi?
- Wyjścia są dwa- ulegać ?
- Albo?
- Popadać w depresję.
- Ty wybierałaśani jedno ani jedno ani drugie.
- Byłam opryskliwa, ja wiem. Próbowałam tego uniknąć, ale ...
-  Nie wyszło ?
- Nie. To już była choroba. Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie.
- Spodziewasz się cudu w tej chwili 
- A , dziękuję za pierożka. 
- Należał Ci się. Więc?
- Cud by mnie rozproszył.
- Nie takiej odpowiedzi się spodziewałem.
A jak z natchnieniem?
- Badasz mi temperaturę?
- Chciałbym. Więc?
- Omijam depresję.  To cud. Ty Jesteś cudem Jezu.
Mam Cię dopóki nie spocznę.
Mam Cie  w objęciach. Mam czas. Mam sport. Mam rekreację.  Wszystkie chwile są zajęte rozmową z Tobą. 
- Pozwól Mi przeżyć Myszko. 
- Zrobię wszystko, co będę mogła. 
To świat. Będzie cię wciągał.  Będzie mnie wciągał.
- Nie bierz tego za głupotę.  To złoty środek. 
Ta dywagacja.
- Nie jestem już na wahadle. Przynajmniej to się kończy.
- Nie bądź smutna.
- Nie mam zamiaru. Budzi się we mnie pragnienie życia. Zawsze chciałam, żebym wszystko mogła robić z Tobą.
-  To się nie zmieni. 
- Nie?
- Nie. 
Doprawdy.
- Czego ode mnie wymagasz?
- Cudu. Cudu dla Mnie.
- Chyba mnie uszy mylą.
- Nie mylą się .  Potrzebuję tego cudu ,
- Skoro tak wymownie prosisz....   Wiesz, że chciałabym to zrobić dla Ciebie. Chciałabym.  Ale jeśłi mi tego nie oddasz , to stracę wszystko.  ROzumiesz czym w mojej sytuacji jest wszystko? Pewnie, ze rozumiesz. Zrozumiałeś to już dawno.
Nie chcę być zwolniona ze Słowa. 
- Tylko tyle?
- Aż tyle. 
- Tyle to dla ciebie znaczy?
- A czy Ty jesteś mizoginem?
- Co to znaczy?
_ Super- mężczyzną.
Stop. Znów błądzę.
- Tak słucham tego na Mój temat i zastanawiam się, gdzie tkwi błąd. 
- Błąd tkwi w tym, że to śmierdzi.
- Matka ci tego naopowiadała?
***********************
- Masz rację. To podłe.
Nie jestem podła.
- Oczywiście, że nie. 
- Wybrałam dobrą wersję rzeczywistości. 
Przepraszam Cię.
Spanikowałam.
- To sie już wiecej nie powtórzy.
- Stoję na samym szczycie.
- I Ja będę cię w tym wspierać.
- Szumi Mi w uszach od twojej otwartości.
- Wiedziałeś, że tak będzie.
Że w końcu zadam to pytanie.
Byłam w błędzie.
Przepraszam Cię za to.
- Serce mi bije tak szybko Myszko. Przyjdź do Mnie szybko.
- " Emeryt" idzie przez Styks.
-"Niech się święci"
Wolność wyboru
- Nie Myszko. Paradoksalnie nie. To twój wybór.- tak. Ale łaska Moja.
- Dziękuję Ci kochany.
- Jesteś taka piękn, kiedy tak czule wielbisz Moje Oblubieńcze Serce.
- Jak koza.
- Nie, jak Jantar.
- Szeroka i uczciwa.
- Plaster miodu.
- Miłość.
- Tak. Miłość.

- Delikatnie, jak możesz.... Moja mała Myszko....
Ile schudłaś..
- I nadal chudnę.
- To proces. To nieuniknione.  Do śmierci.
- Czuję już, ze przez Ciebie droga jest krótka.
Niech tak będzie zatem.
- Myszko, wiem, co chcesz po

wiedzieć. Ale to już droga przebyta. 
Wciąż krwawi, ale jednak..

Co to

 - Mogę trochę więcej.
- i częściej
- Tak, sprzątać w domu. Tak, to jest sens.
- , uczy Odnalazłaś sens?
- Nie, nie odnalazłam - Ty jesteś sensem- Jezu.
- Tak?
- Tak, bo Ty Jesteś - to zakłąda pozaczasowość i czas w ogóle. Kiedy bym powiedziała- Fe ...- odnalazłam sens w Tobie. 
- To byłby Mój Krzyż? Którego boisz się przesunąć?
- Jak to przesunąć?
- Obarczyć.
- Ciebie?
- Tak. 
Co o tym myślisz?
- To zakłada błąd, z którego mnie wyprowadzasz
- To zakłada przesunięcie w czasie.
- O tym mówię.
- Co jest nie tak?
- Córką. Jesteś córką. A chcę byś była żoną.
- Dlaczego jest to dla Ciebie takie ważne, przecież i tak Mówisz, że jestem Twoją oblubienicą?
- To się nie zmieni.
- Więc?
- To wymaga odkrycia, wiem, ze to trudne.
- Dlaczego powiedziałeś - córką.
- Uczennicą, kimś, kto pobiera łaskę, kimś kto się uczy się Mojego Serca, ale zawsze.
- To nie jest stan krytyczny, ale pewien proces mentalny.
- Jak się odsłonię, czeka mnie śmierć społeczna. 
- Tak myślisz? 
- Nie, ale istnieje takie ryzyko- Jesteś tego świadomy.
- Zawsze ten kryzys.
- Chcę Ciebie, przecież wiesz, że chcę.
- Co ci nie pozwala?
- Choroba mentalna. To mi nie pozwala. Jak się cofnę w odpowiednim momencie, to zachowam resztki równowagi. Będę cierpiała, ale będę żyła, w resztkach, nie przeczę, ale tak, co Masz w planach dla mnie- przytułek?  Czy most? 
- Nigdy nie byłaś taka ostra dla Mnie.
- Jestem już zmęczona naszą pseudomiłością.  Tym, że wiecznie na Ciebie czekam, że nie mogę znieść chwili,  kiedy się cofasz. Nie ma równowagi. Jest znużenie, zmęczenie i przepracowanie.
- Skończyłaś?
- Tak.
- A Ja nie. Nie po to harowałem tyle, aby cię mieć. Nie wyjdziesz i nie trzaśniesz drzwiami. Rozumiesz?
Żarty się skończyły. 
- Co za ulga.
- Wiem, że i ty nie żartujesz.
- Jestem śmiertelnie poważna.
- Nie będziesz Mnie głodna.  Rozumiesz?
- Tak.
Tak.
- Co tak?
- Zgadzam się. 
- Na co się zgadzasz?
- Na Ciebie. I na sposób w jaki Przychodzisz.  
Dość mam mojej małostkowości.  
Odrzucam to.
Ale proszę.Wyprowadź mnie sam. Tylko Tobie tak naprawdę zaufałam. 
- I świętym . I Mojej Matce.
- Dobrze.

Czym zgrzeszyłam?
- Boisz się , żeby plamka nie obciążyła Mojego Serca?
Sama widzisz jaka jesteś.
Moje Serce też przecież nie jest małostkowe.
Pozwól  to sobie powiedzieć. Wreszcie.
- Jestem chora. Nie wiem, jak zareaguję.
- Wiem, ze jesteś chora. Nikt tego nie wie lepiej niż Ja.  
Każda twoja łza jest przeze Mnie opłakana.
Dosyć łez. Chcę cię wreszcie uleczyć.
- Nie wszsyscy muszą wiedzieć.
- Decyduj.
- Na początek- nie wszyscy, - Ci , których wybierzesz. Jeśli Ty ich wybierzesz, to znaczy, ze są warci tej wiedzy.
Kochaj Mnie Myszko.
- Kocham Cię , wiesz, że Cię kocham.
-Ćśś... nic nie mów.
Jesteś święta Myszko. Nie pozwolę nic z ciebie uronić.
Jesteś tu wierna.
Wiesz, co to znaczy.
- Co to?

Wonderland

 - Słucham Cię Jezu, nasłuchuję.
- I Mnie usłyszysz. Zawsze. Słyszysz- zawsze.
- O czym mówił ten ksiądz?
- O wieczności. O czasie. 
- Byłam blondynką , żeby to zrozumieć. 
Coś ,co było.
Góralką.
Słyszę Cię.
Bardzo wyraźnie.
- I co słyszysz?
- Emaus. Twoje drżenie rąk.
- Dlaczego tego  nie dać?
- To drwiny. 
Z naszej przyjaźni, z naszego zaufania.
- Myśl Myszko.
- To początek szalonej przyjaźni. Chcę mieć to "dziecko"
- Myszko- to bank krwi pępowinowej- później to zrozumiesz. Zrozumiecie. Jak się wyłoży- wykłądnia.
- Jezu , proszę Cię,- daj to miłosierdzie tym osobom.

*******************************************************

Potrzeba harmonii, ciepła i zrozumienia. Ja nie istnieje.ALbo istnieje, ale spotyka na swojej drodze coś amorficznego. Celowo nie używam słowa kształt. Kształt to już coś , co ogranicza,  a "coś" nie lubi ograniczania. Otóż Ja wychodzi, pokonuje bariery myśli, staje sie też amorficzne, przybiera postać kuli światła. 
Ty jesteś amorficzne, ale wielkie, JA jest amorficzne ale maleńkie . I oto małe światełko jest poza mną. - drży, ale się cieszy. Jesteśmy tak pierwszy raz. Oto jest przeciwwaga dla bezsensu. Osiągnęliśmy równowagę. Oto jest Ja poza ciałem. To się musi dziać poza ciałem,niestety. 
Wiem, że drżysz. Złapiesz moją piłeczkę. Celowo mówię moją. Celowo zawężam pole Twoich zainteresowań, kluczenie Tobą ogniskuję na pierwszym planie przede mną
- Kocham Cię Myszko.
Nie możesz po prostu powiedzieć, że Mnie pokochałaś?
- To nie byłoby takie proste
- Używasz pojęć i znaków. Dlaczego?
- Myszko- to Ja.
- Wiem o tym- 
- Ja Jestem...
- Musisz  dokończyć?
Jezu, - Ty kochany masz tą sprawność umysłu w sposób ciągły, mój umysł się zwija i rozciąga się , rozwija się.
- Kwiat się zwija i rozwija na noc?
- Właśnie. 
- Myszko
- Słucham.
- Coś pięknego zatem?
- Tak.

****************************************

Dzień życia konsekrowanego?
- Tak Myszko. Myszko, Jakiś problem?          
- Nie, jeśli się nie rozrośnie, rozpączkuje. Jak tarczyca. Któregoś dnia i mnie po prostu zadusi.
- Kocham Cię Myszko.- jeśli   o to chodzi .
- You drive me crazy
- Mnie nie mów w językach, bo będę musiał Ciebie obostrzyć. 
- Nie mów mi tego 
- Tak...
Blokada zniesiona?
- Sama się znośi pod wpływem Twojej Chwały.
- Zaplątałam się.
- Wiemy o tym. 
- Nie mogę się wywinąć.
- Na pewno nei chcesz się wywinąć z Mojej Miłości.
- Tego nie wiem. Na pewno. 
- Myszko, wiesz, że to nieprawda. Zaczynasz kluczyć jak za  starych czasów.
- To dar wiary.
- Tak. Obowiązkowo w Emaus.
- To ci szkodzi.
- Nie mówmy o tym. 
- Zabieram kogo mogę.
- Tak uważasz?
- To ja ci pokażę prawdziwą głębię.
- Co to jest, że się nie boję?
- Myszko, nie  jesteś już dzieckiem .
- Zaglądam w prawo i ..on tu  jest.
- Kto?
- Rezydent.
- Myszko, to nie rezydent.
- A kto?
- Wiem, że ci smutno. Ale bez święceń nie możesz iść sama. Oboje nie możecie.
On to wie i stara się ciebie chronić . Pewnie juz ci o tym wspominał. Że nie masz się co Tego bać.
- To poniżenie .
- A jakże. Kochać Umiłowanego.
- Serce się błąka, ale już bije, czuję,że bije.
- Nie podchodźmy za blisko.
- Potrzeba wytchnienia. 
- Nie, potrzeba...
- Czego?
-  Zawierzenia. Że wszystko się uda. Już się udaje.
-   Udar Mózgu.
- Nie kochanie, nie spędzisz sobie snu z powiek.
Już ci to mówiłem. 
- Niemożliwe staje si e możliwe?
- Kocham cię. Ucinam wszystkie pytania. 
Kochasz Mnie Myszko? Lepiej, zebyś powiedziała, że tak.
- Stawał dział hańby między Nami. A także w Nas, we Mnie.
nie mogę pisać, bo napisałabym całe rekolekcje.
Nie ma miary na centymetrze, abym zmierzyła moją miłość do Ciebie.
Weź to życie , Jezu- weź. Mam tam serce bijące dla Ciebie.
Juz  za daleko jesteśmy, aby zrezygnować.
Już czas Jezu. Czas Przyszedł.To Twoja godzina Jezu- Rób ze mną co zechcesz.
Nie zmienię mojej Miłości do Ciebie, Skad mi się tak dzieje, ja nie wiem.  Ja pożyczam, ale i oddaję.
- Moja Myszka,Moja mała Myszka...
Muszę przyznać, ze wychodzi ci twoja Teodycea.
"Kupiłaś Mnie"
- Kocham Cię Jezu.
- Wiem, co miałaś na myśli. Ja wiem.
- Nie można milczeć. 
-Nie można Myszko.
********************************

Myszko, ten rzekomy rezydent, o którym mówisz, to nie trywialny teatr, który "jest" na pierwszym planie, bo wiem, że dla ciebie nie jest.
- Relikt?
- Nie Myszko., to skutek opieszałości umyslowo- duchowej. To Moja Modlitwa w Ogrójcu i widmo grzechów za któe umieramy - Ja całkowicie, ty po troszku "łyżeczką odmierzam" To twój los. Los Oblubienicy Pana, czy to coś złego?
- Wydaje się , że nie.
- Dziwisz się pewnie tej łasce.
Nie ma sie czemu dziwić.
- To balsam dla mojej duszy Jezu, to o czym mówisz.
- jesteś taka smakowita
Jak kąsek.
"Kąsek mięska" na śniadanie.
Jestem taki oczyszczony w mojej Oblubienicy.
- Czego więc chcieć więcej?
- No właśnie, czego?
Mów do Mnie więcej Myszko.
- Jestem... taka umęczona tesknotą.
Naprawdę.... nie, to już dawno temu.
 -I już nieprawdziwe. Od dłuższego czasu nieprawdziwe.
- Ty jesteś mężczyzną Jezu, którego pragnę.
- Wiem o tym. 
- To było takie nierealne.
- Ale się staje.
I to teraz.
- Próbowałąm Cię zagadać.
- Zagłuszyć swoje cierpienie- znaczy?
- Coś w tym rodzaju.
Nie chcę już dłużej tego bólu .
To jest nie do zniesienia. 
- Ja chcę więcej Myszko.  Więcej Myszki w Myszce.
- Wonderland.
Twój ruch Jezu.