Pociągi pod specjalnym nadzorem

 Osnute na motywach Bohumila Hrabala "Pociągi pod specjalnym nadzorem" należały do dzieł czeskiej Nowej Fali , która na krótko rozkwitła w połowie lat 60, a potem została zniszczona , wraz z liberalnym reżimem Dubceka, gdy w sierpniu 1968 roku do Pragi wjechały sowieckie czołgi.  Sekwencja przed czołówką filmu Jiżego Menzla ukazuje czołgi hitlerowskie wkraczające w 1939 roku na terytorium  Czechosłowacji, , gdy główny  bohater  Milos w przejmujący sposób przedstawia dzieje swojej rodziny , a co za tym idzie, swojego kraju. Historia dziadka Milosa, który zginął, próbując zahipnotyzować wojska niemieckie i skłonić je do opuszczenia Czechosłowacji, stanowi niepokojącą mieszankę nastrojów. 
Znaczna część dzieła jest farsą , lecz, jak powiedział Menzel, - "Prawdziwa poezja tego filmu nie leży w absurdalności sytuacji, ale w ich zestawieniu z obscenicznością i tragedią" 
Akcja filmu rozgrywa się w czasie wojny na prowincjonalnym dworcu kolejowym , gdzie młody Miloś dostaje swoją pierwszą pracę. Początkowo wojna obecna jest w dramacie tylko jako złowieszcze tło, ale dyżurny ruchu , Hubićka, to partyzant , który ostatecznie otrzymuje od Milośa pomoc w walce z nazistami. Większa część filmu dotyczy jednak nie polityki, co seksualnych frustracji Milośa- to właśnie przedwczesny wytrysk popycha go do nieudanej próbie samobójczej
Menzel kieruje się konsekwentnym dowcipem i inwencją , wykazując swobodę kompozycyjną, która nadaje filmowi charakter improwizacji. Ze względu na swoją finezję zakończenie filmu szokuje, ale mówi przecież o tragicznych doświadczeniach narodów Europy Środkowej w XX wieku - tragedii łączące lata 40,  w którym toczy się akcja filmu z latami 60, gdy go nakręcono.

 

.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Walking

 „Letnie marzenie Sandy i Danny’ego”

Wśród rozgrzanych piasków kalifornijskiej plaży, gdzie fale szeptały sekrety lata, spotkali się Sandy i Danny. Ona – delikatna, pełna wdzięku dziewczyna z Australii, on – charyzmatyczny chłopak w skórzanej kurtce, lider szkolnego gangu T-Birds. Ich spotkanie było jak piosenka – spontaniczne, pełne śmiechu, z nutą romantyzmu, który unosił się w powietrzu jak zapach popcornu w kinie pod gołym niebem.

Lato minęło, ale wspomnienia pozostały. Sandy, niespodziewanie przeniesiona do liceum Rydell High, znów spotyka Danny’ego. Jednak chłopak, który był czuły i uroczy na plaży, teraz gra twardziela przed kolegami. Sandy czuje się zagubiona – czy to ten sam chłopak, który trzymał jej dłoń w zachodzie słońca?

Szkoła tętni życiem: wyścigi samochodowe, tańce w sali gimnastycznej, plotki w damskiej toalecie i rock’n’roll w każdej przerwie. Sandy zaprzyjaźnia się z Pink Ladies, a Danny próbuje pogodzić swój wizerunek z uczuciami, które wciąż w nim buzują. Ich miłość przechodzi przez burze nieporozumień, zazdrości i prób dorosłości.

Ale w świecie Grease, wszystko może się zmienić dzięki piosence, uśmiechowi i odrobinie odwagi. Sandy decyduje się na metamorfozę – zakłada czarne spodnie, czerwone szpilki i staje się kobietą, która nie boi się być sobą. Danny, poruszony jej przemianą, zrzuca maskę twardziela. Spotykają się na szkolnym festynie, gdzie śpiewają „You’re the One That I Want” – hymn ich miłości, która przetrwała lato, szkołę i wszystkie przeciwności.

A potem… wsiadają do latającego samochodu i odlatują w stronę zachodzącego słońca. Bo w świecie Grease, wszystko kończy się piosenką – i marzeniem, które nigdy nie gaśnie.

„Grease: Wybór Sandy”

Festyn szkolny rozbrzmiewał rock’n’rollem, światła migotały jak gwiazdy, a uczniowie tańczyli, śmiali się i śpiewali. Danny, w sportowej kurtce, szukał Sandy w tłumie – nie wiedział, że ona już tam była. Ale nie w czarnych spodniach, nie w szpilkach. Sandy przyszła taka, jaka była naprawdę: w pastelowej sukience, z uśmiechem pełnym odwagi.

Gdy ich spojrzenia się spotkały, Danny zamarł. Spodziewał się rewolucji, a zobaczył… prawdę. Sandy nie zmieniła się dla niego. Zmieniła się dla siebie – ale nie w stylu, tylko w sercu. Już nie była nieśmiała. Teraz mówiła jasno: „Jeśli mamy być razem, chcę, żebyś znał mnie naprawdę.”

Danny, poruszony jej słowami, zdjął swoją skórzaną maskę. Nie musiał już grać twardziela. Przyznał, że bał się pokazać uczucia, że w świecie pełnym pozorów trudno być sobą. Ale Sandy nauczyła go, że miłość nie wymaga przebrania.

Zamiast „You’re the One That I Want”, zaśpiewali nową piosenkę – o wolności, o wyborze, o tym, że prawdziwa miłość nie potrzebuje kostiumu. Ich taniec był lekki, szczery, pełen śmiechu. A samochód? Nie odleciał. Został na ziemi, bo ich historia dopiero się zaczynała – nie jako bajka, ale jako prawdziwe życie.

Riders on the Storm (New Stereo Mix)

Kleks

 Nigdy atrament nie był dotąd czysty
Wręcz przeciwieństwem się zdawał
Kiedy kleks spadał na zeszyt maturzysty
wyrzutów sumienia nie miał żadnych- kawał...

....tu wyraz brzydki by się nadał
Bo cóż z tego , że maturzysta to widząc
Łez deszczem rzęsistym zapłakał
skoro ten demon pisma, że nic nie widzi 

Udawał. Kleks jak niewiniątko leżał
w zeszycie i śmiał się. I cały atramentu 
kałamarz, w tym śmiechu brał udział
jak w żarcie- co trudno, agresją już 

Był
Był
Był
Był

Lecz co to? Ówże ten maturzysta
na kartkę spojrzał ze spokojem
Niewiele myśląc na kartkę nacisnął
i wyrwał ją z niewielkim znojem

Spocone czoło ocierał, po tak zadanym
wielkim trudzie. Pamietaj, ze staniesz 
przed sądem- gdzie sędzią twym 
będą ludzie. I ciężko jest wywnioskować 

Co też ten atrament na to
Czy brudzi kartki specjalnie?
Czy jest tych ludzkich myśłi
Salvator. Co zaś do opinii kleksa,

Proszę , byście sami się potrudzili
bo kleks jest w zeszycie starannym 
jak kąkol w zbóż złocie - cywilem
Gdy wszystkie litery w linijkach starają

Wyglądać w rządkach pociesznie
To kleks powstały wśród nich zacnych
Logikę wydarzeń prekreśla
Chyba zakończę, o kleksie długie 

Wywody - Gdy kleksa starszy uniknie
Szybciej nabawi się go ktoś młody
Słów braknie i powoli milknie
Gdy się nagle pozbawił swej urody 

Idę Idę Idę

 Idę Idę Idę
Bosą stopą badam

( Zdjęcie pochodzi z Internetu, scena z filmu  'Porozmawiaj z nią  / Pedro Almodovara 2002 r) 

****************
Ziemię
Czuję każdy piasek
Każdy kamyk
I ciepło ziemi
Idę 
Urodzić Dobre
Uczynki
I choć to cel wzniosły
To jednak moje marzenia
Łzy niektórym przyniosły
Ale czy zatrzymać się?
W tym pracy nowej
pochodzie?
Czy wierzyć, że po każdego
Przypłyną w końcu 
Łodzie......

Jak działa Wahadło Foucaulta?

Mądrość

 17.08.2024

Poprawiłam jakość pisania. Mam bardzo elegancką kolekcję trzech zeszytów, pięknych, mówię Ci.
Wszystkie są w kolorze stalówkowego błękitu. Mam nieskończoną ilość kolorowych cienkopisów.
Jestem przygotowana.
Czasem byle drobiazg psuje atmosferę. Na przykład na zeszyt wylewa się woda. Woda- mówi się- wyschnie, ale pozostawi po sobie fale, których już nie da się wyprostować.( nie próbowałam żelazka;) 
Chyba nie. Ja wiem, ze były pomarszczone , nie da się po tych falach pisać. 
Jakie to ma znaczenie? Żadne, takie znaczenie ma prasowanie koszul do pracy. Skoro kocham męża, będzie mi lekko prasować koszulę , ba , nawet spodnie.
Rzeczy powinny być jak listek. Teraz banał. Obracamy się  wśród pokus, a jedna z nich to monety.
Wszyscy są świadomi tego, czym w ich życiu były i są ... monety. 
Proszę Cię nie śmiej się z biedaczki, która nie umiała zachować kolorowej wstążki. Ludzie, którzy mają dużo pieniędzy kupują kokardę, , będąc w średnim wieku. Ponieważ chcą udowodnić i wiatr, że jest go na wszystko stać, podczas, podczas gdy już są wyeksploatowani  i głodni ciszy.

PS. Wena jest umiejscowiona w moim prawym uchu. 
Bądź w zębie z tyłu szczęki.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

Wrażliwość i Miłość

 

Może slogan "wziąć sprawy w swoje ręce, to niewłaściwy "zaśpiew słowno-muzyczny" >
Do tego absurdu dochodzimy zawsze, kiedy zostaje nam zadane proste pytanie. Kochasz Go czy nie? Kochasz go czy nie? Proste? Tak. Boimy sie prostych pytań i następujących po nich konsekwencjach wyborów , które spozierają na nas wymownie w postaci życia jakie wiedziemy, czas , na który liczymy, wolność,, której pragniemy i satysfakcji, którą osiągamy. Jeżeli poziom deficytów przerasta pozytywy, to mamy ze sobą problem.  Albo kryzys wieku średniego, jak wolimy. Czyli skrajna śmieszność, zwłaszcza w oczach skromnego ludu, który zawsze priorytetowo ocenia motywy i wynikające stąd konsekwencje ( śmieszne, nie ma co ) 
Nigdy nie jesteśmy tak skrajnie radykalnie odmłodzeni,  usatysfakcjonowani, z plusowym morale, kiedy dane nam jest zrobienie czegoś dla człowieka, dla społęczności, dla ludzi swojego czasu. Dla tych chwil decydujemy się nie spać, zaangażować swoje środki, jakie by one nie były skromne, czuać, uczyć się odpowiedzialnosci, pamięci, zrozumienia, pasji. Aż nie do uwierzenia, ale tak  jest i musimy się zdobyć ogarnąć wzrokiem, jak daleko odważymy się marzyć.
Pamiętacie film " Dzień świstaka?" Owszem, warto zobaczyć. To nieobojętność przywodzi na myśl przerwania bezmyślnego osądu realu, mimo, że rzeczywiście, real ma swoją słabą grafikę.
Kwiaty i laurki nie mówią  nic, słowo kocham wypowiedziane zgodnie z prawdą, jest kolosalnym wyczynem. Nie byłoby tego problemu, jesli bylibyśmy ze sobą w komitywie. 
Lubie filmy. Te prawdziwe zawsze coś wnoszą, nie mówcie, że nie.
Kilka tytułów dla odrobienia lekcji;) 
1) Dzień świstaka. 
2) Łowca jeleni
ale także 
3) Urodzony 4 lipca.
4) Przerwana lekcja muzyki. 
Oraz Wasze własne doświadczenia. 
Jako leitmotive pojawia się drążące pytanie: Do jakiego stopnia możemy się posunąć jeśli chcemy żyć  w zgodzie ze swoimi atutami, preferencjami, ze swoim sumieniem. Ze swoimi dyspozycjami wewnętrznymi , z pragnieniem procesu, z poczuciem, że warto, że zysk przewyższa koszty.
Tak mi dopomóż Bóg.
I wszyscy święci.
Amen.

Duchowość

 Wiesz dlaczego Ogry mówią sobie, że są jak cebula? Bo cebula, tak jak Ogr, zawsze ma warstwy. Zawsze o tym pamiętaj!!!

To co jest w pierwszej warstwie, która do Ciebie przemówiła, jest zewnętrzna warstwa Ogra, tej nie ufaj.
Przychodzi druga warstwa Ogra, monolit., tego nie słuchaj.
Przychodzi trzecia warstwa- łza , pęknięta rysa, krew wydobywająca się z rany, dno morskie i przepych serca ludzkiego. : Na to patrz. Jak zrozumiesz co ta ostatnia warstwa ma wspólnego z człowieczeństwem- to jesteś obudzona.
Teraz możesz oddychać i słuchać bicia serca. Czyjego bardziej Ci potrzeba, albo swojego, albo Bożego.
I jedno i drugie przynieść może ukojenie.

Pamięć

Pogoda draft/ JERZY POŁOMSKI ?CAŁA SALA ŚPIEWA Z NAMI

Dzień dobry

  

Duchu święty, przyjdź ze Swoją Mocą

 Jeśli świeci moga wierzyć, to i my możemy. Jesteśmy po przywołaniu takiego świętego bogatsi.Bogatsi, ubogaceni Jego wiarą. Takimi moimi świętymi, są: św. Jan od Krzyża, Siostra Teresa Wielka, wielki Mistrz duchowy -Ojciec Pio, św. Siostra Faustyna Kowalska, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Ojciec Maksymilian Kolbe, wreszcie święty Jan Paweł drugi, i Jego szczególny dar wiary  dla mnie. Otwierania na oścież drzwi Chrystusowi i i Jego szczególne otwarcie serca Chrystusowi i takim Jego świętym to możliwe. Zostaje pokonana nasza egzystencjalna samotność, wychodzimy poza zewnętrzny krytycyzm i przychodzi zadowolenie duchem. Coś, co jest warte skrzynki pieniędzy a ia tak nie możemy się nigdy wypłącić. Jedność , którą możemy ofiarować Bogu i zadowolenie z Bożego Serca, za które nie ma ceny. 
To jest świętość. Możemy to osiągnąć w zakonie, ale i w rodzinie, choć nie zaprzeczam, cena jest wielka. 
Alejest to do osiągnięcia. 
Kim są święci? To ludzie między ludźmi, to otwarte  zwierciadła, przez które przechodzimy bezpośrednio w świat Chrystusa.   Nic nie możemy przynieść w zamian i to oni są dla nas darem. 
My przychodzimy   z pustymi rękami, jeśli nie liczyc naszej miary dobra . Nic więcej. 
Stajemy się wówczas chustą Weroniki,  mamy na sobie otwarte rany Chrystusa i jego święte oblicze. Musimy wtedy liczyć na pomoc samego Pana. Kiedy Jezus wchodzi w tę relację, my możemy wierzyć w dobro. 
Staję się oto córką Pana, córką, że tak powiem duchową. Każdy , kto przeszedł, w moim życiu, i dotknął mnie swoim karzącym palcem, to cierniowa korona mojego Pana. Ale i Jego namaszczenie, to Jego namaszczenie, to Jego słowa "Chodź ze Mną " Czy ja mogę ? oczywiście, ze tak. On mnie oczekuje . ma już na ramionach Mój krzyż. Mój krzyż jest dla Niego całkiem nagi. To jest spotkanie.  Dla tego, dla takich chwil żyję. Mogę żyć i swobodnie poruszać się po linii czasu. To moja Modlitwa i Moje Zawierzenie . Mogę żyć i moje życie jest święte.  W takich warunkach i w  takim czasie. 
Cóż mogę więcej dodać? 
Dziękuję Ci Boże, dziękuję Ci Jezu i dziękuję Ci Maryjo. 
Myślę , ze przyjdzie kiedyś taki dzień, kiedy będę mogła powiedzieć z cał,,,,,a odpowiedzialnością. Dziękuję ci człowieku.
Z wiarą i bez lęku,
Dzisiaj dzięki Twoim świętym, zaczynam tę naukę.                                                                                                                                               

                                                                 

Pierwszy krok w chmurach

 PIERWSZY KROK W CHMURACH
MAREK HŁASKO 
(...)

Obserwatorów można spotkać jedynie na predmieśćiu. 
Życie przedmieścia zawsze było i jest zagęszczone. ; na przedmieściu w każdą sobotę , kiedy jest pogoda, ludzie wynoszą krzesła przed domy; odwracają je tyłem, i usiadłszy okrakiem , obserwują życie. Upór obserwatorów nosi czasem znamiona genialnego obłędu, czasem siedzą w ten sposób całę życie, i nie widzą nic prócz twarzy obserwatora z przeciwka. Potem umierają z głębokim żalem do świata, z przekonaniem o jego szarzyźnie i nudzie , gdyż rzadko kiedy przyjdzie im na myśl, że można podnieść się i pójść na sąsiednią ulicę. (...)

Pan Gienek - z zawodu malarz pokojowy - od czterdziestu lat mieszkał na Marymoncie i od tylu lat obserwował życie swojej dzielnicy. Owej soboty pan Gienek także siedział pod swoim domem w ogródku i bezmyślnie patrzył w ulicę. Od czasu do czasu spluwał, oblizywał spieczone wargi; wygasający dzień był upalny i męczący. 
Pan Gienek był rozdrazniony : nie zdarzyło się nic ciekawego w dniu dzisiejszym, nikt nie złamał ręki, nikt nikogo nie pobił, i pana Gienka ssało poczucie pustki i nudy . Kopnął psa , który nawinął mu się pod nogę, i ponuro ziewając patrzył w ulicę. Była pusta, przejeżdżające z rzadka samochody podnosiły tumany rozparzonego piasku. Kiedy już stracił całą nadzieję na ujrzenie kawałka życia, uczuł, że ktoś trąca go w ramię. Podniósł senne oczy, i zobaczył swojego sąsiada, Maliszewskiego.
-Chodź pan, - powiedział Maliszewski.
 - Gdzie?
- Niedaleko.
-Po co?
- Chcesz pan coś zobaczyć?(...)

Podeszli na palcach kilka kroków, i zobaczyli chłopaka z dziewczyną. Leżeli obok siebie . Dziewczyna oparła głowę o ramię chłopaka, i przytuliła się do niego całym ciałem. Leżeli zmęczeni miłością i upałem, byli młodzi i ładni oboje. - jedno ciemne , drugie jasne. 
-Łądna , rzekł Heniek.- Bardzo ładna.
- Mówiłęm , -powiedział szeptem Maliszewski.
Stali w milczeniu , pan Gienek znów oblizał wargi i pomyślał o swojej żonie z dreszczem nagłego wstrętu.Maliszewski uśmiechnął się głupkowato. Heniek jeszcze bardziej opuścił ciężkie powieki i przestępował z nogi na nogę. Nagle zapytał z rozdrażnieniem.
- Robimy coś? ( ...) 

- Czekaj pan, - powiedział Heniek, 
Patrzył chwilę na brązowe uda dziewczyny i na twarzy jego malowała się  męka. Potem wysszedł zza drzewa i stanął przed młodymi. Zmrużywszy oczy rzekł
-W tatę i mamę się bawicie? Smacznego!
Maliszewski i Pan Gienek wybuchnęli śmiechem. Chłopak zerwał się na  nogi i wyjąkał:
-Czego pan chce?
- Niczego- powiedział bardzo wolno Heniek. stał przed Chłopakiem i kołysał się na nogach. 
-Uważaj jak jedziesz , kochany. To ci przyszedłęm powiedzieć. Zawsze uważqaj jak jedziesz.
Maliszewski wyszedł zza drzewa i stanął obok Heńka. 
-Ładna dziewczyna. - powiedział patrząc na nią burymi oczkami. - Ja bym sam chciał taką zapoznać. Może się zapoznamy proszę panią?
- Idiota- powiedziała dziewczyna. Stanęłą za chłopakiem,; była czerwona i  zdenerwoawana, (...)
- Ty, ty, szmata- powiedział do niej Maliszewski ; oczy nabiegły mu krwią ze wściekłości. Rzekł szybko , jakby się dusząc :- Ty jesteś zwyczajna kurwa, rozumiesz? Ja mam córkę starszą od ciebie , ty kurewko.
-Niech pan stąd odejdzie- powiedział chłopak, błągalnie patrząc mu w oczy . - Ja pana proszę, niech pan stąd odejdzie. Myśmy panu nic nie zrobili. Ja pana strasznie proszę (...)

- Co będzie dalej?- zapytał pan Gienek
- Nie wiem, co będzie dalej.  Ale wiem, że oni ze sobą chodzą.  I wiem, że oni z sobą chodzą. I wiem, że oni dzisiaj pierwszy raz ze sobą.
-Skąd? - zapytał leniwie pan Gienek. 
-Słyszałem jak ją prosił.  I on się bał i ona się bała. Słyszałem jak się namawiali . Bali się dziecka- tak mówili. ALe chyba bardziej siebie. (...)


- Nie wiedziałem, że to tak wyjdzie. On do niej tak dziwnie mówił...
-Jak ?
- Nie pamiętam. 
-Chmurzy się....... - powiedział pan Gienek
-On właśnie coś mówił o chmurach- powiedział Maliszewski. - jakiś wiersz. Mówię wam, oni się kochają.
-Już teraz nie będą się kochać... - powiedział pan Gienek. - Będą siebie mieli dosyć na zawsze. Po takim czymś nie będą mogli patrzeć na siebie. Niepotrzebnie to wszystko wyszło. 
-Ja już wiem, -powiedział Maliszewski- Przypomniało  mi się . On tak jej mówił , że jak on ją tego, to będzie ich pierwszy krok w chmury. On to mówił, tylko że do wiersza. A ona tylko "Boję się . Boję się " i płąkałą.
-Może bałą się bólu. 
-Nie , nie myślę, ze bałą się bólu . To przychodzi potem. Życie, inni ludzie, plotka. Ale ten pierwszy raz to naprawdę jak w chmurach. Zakochani niczego nie widzą.
-My też?- zapytał Heniek.
- Oni teraz już nie będą się kochać
(...) 

Siła delikatności.

 - Opada opar poświęcenia. I co zostaje?
Kupczenie wiarą?
Starość, wszystko to, co przebrzmiałe. 
-A jak sądzisz Myszko.
- Myślę , że zaufanie. Odblask inteligencji 
-Strzelasz prosto z mostu.
- Myślę, że odkrywam swoje powołanie. Po prostu nie grzeszyć więcej przeciwko ludziom i przeciwko Tobie. Zwłąszcza przeciw Tobie.
-Bądź rozsądna i rezolutna.
- Wszystkie nitki splatasz i rozplatasz. Tworzysz nowe.
- A ty za to jesteś " na zewnątrz  poematu i w środku "
-Myślę, że nie. .. Kocham Ciebie. Po prostu Cię kocham. 
-Jak się to ma do twojej kobiecości?
- Nie wiem, Chyba fatalnie .
- Ha, ha..

W krużganku

 Tak ciężko jest się pogodzić z włąsnym życiem
Ze zdarzeniami, z uczynkami, z myślami- wszystko to ze słuchem. jestem osobą pełną miłosierdzia. Ale czego chce Pan- Jezus, dla mnie mój Ukochany.......

- Bardzo mnie męczysz czasami Jezu. 
-Jesteś teraz bardziej świadoma, to cię męczy.
Nie patrzysz oczami Matki Teresy , czy Mojej Matki
-....i to Cię uszczęśliwia....
- Wreszcie to zrozumiałaś. Jesteś bardzo błyskotliwa, tylko o tym zapomniałaś . Anulujesz wszelkie wspomnienia, gdzie to widać bardzo wyraźnie. Czujesz jak myśl biegnie po Moich Kanałach, wiesz , ze jest bardzo bliska Moich zamierzeń.
-Nie wytrzymam Twojej sprawiedliwości .
- Tylko bez spóźnień. Czy wiesz do czego jest zdolne wściekłe, kochające na zabój męskie serce?
- Wściekłe?
- Jak szkwał portowy. Wyprowadziłaś Mnie z równowagi.
Tego tak się obawiasz. 
Nie jestem statyczny , jak fresk.
-Nie wiem, co powiedzieć. 
- Wiesz. Jak zwykle wiesz. 
-"Nogi duszy" odmawiają mi posłuszeńśtwa. 
Kluczę za Tobą resztką sił. Sumienie mi podpowiada. 
Jeśli wyzwalasz we mnie radość wewnętrzną, to wyzwalasz także mój gniew.
- Nie wiem, co Mam z tobą zrobić. Oddać cię do sierocińca? Nie wiem . Czemu kluczysz? Czemu zabierasz Mi cały duchowy orgazm?
- jestem twoja.
- Jak długo?  czy na chwilę?  Czy zdradzisz Mnie dla kaprysu chwili?
- Spokój mnie obezwłądnia. Napełnia mnie bezmiarem. Idę jak ślepiec.  Wiem, czego chcę- i nie mogę. 
- Za dużo zastanawiasz się nad własną poprawnością. We Mnie musisz być ślepa, i czasem głucha i naga.  Zawsze. czy rozumiesz to oddanie , którego ode Mnie żądasz? Masz Mnie...
Czy jestem Twoim kobiecym grzechem?
Czy Mogę to jakoś z ciebie zmyć?
- Czuję twoje ciepłe ramiona. 
- Czy to coś znaczy? czy to dla Nas, dla ciebie wreszcie coś znaczy? 
- Nie przyszłam do Ciebie, aby Cię tylko podsłuchiwać. 
-Wiem, że nie. 
- Jestem niezdarna. 
-Wiem, i co z tego? - Skoro takiej cię Chcę.
Czy rozumiesz znaczenie Mojego - CHCĘ?
- Wiem, że nie ma dla Twojego CHCĘ, żadnej dyskusji. 
-Nie mogłaś tak od razu? Rozprawiłbym się z twoim bólem.
-Zrób to. Zrób to koniecznie.  Nie mogę tak dłużej żyć. 
Statuetkę przyjmuję.
Gorący dar stanie się Moim przy Twoim.
-Niech Nas słuchają niebiosa - Myszko.
- Oby starczyło mi odwagi  Jezu. 
- Nie martw się Myszko. Ja mam odwagi za Nas dwoje. 
Ochoczo wezmę cię w ramiona. 
Obłuda kaleczy. Skąd w tobie- Moje - Serce- takie upodobanie do obłudy?
-Mam wstręt do kłamstwa.
- I nie potrafisz nikomu- a zwłąszcza sobie i jak myślisz Mnie- że Mi nie kłąmiesz?
Wiem Myszko, że Mnie pokochałaś. Nie musisz wzywać szaleństwa - ani na minutę- aby Mnie w tobie rozkochać - -----------------------------------------------------------------------------------------------
Wiesz? Moja Mała Myszko...
- Masz swoją męską przyjemność?
- Przy tobie? Niejeden raz.
- Musisz sobie z tym poradzić. 
- Myślę, że to niewielka cena- jak za widok takiej Miłości:) 
- Nienawidzę myśleć, że Cię krzywdzę.
- Nie skrzywdzisz Mnie. 

                                                                                                                                        

May Each Day Count

 Mariola Szyszkiewicz

Perfekcyjna powinna być sala operacyjna. Czyste ręce. Serce . Relacje. Szczerość. Prostota.

Niestety życie perfekcją i niemożliwymi do zrealizowania ideami zatruwa nam codzienny chleb. Ale kiedy przyjdzie co do czego, to za tym idzie nasze życie i zdolni jesteśmy do najwyższych poświęceń.

To,co istotne dla nas, nauką która z tego wypływa, nie jest dążenie do celów ze szkolnych apeli.

To dawno już się zdewaluowało.

Ale czym zastąpić martwe serce, czym uleczyć martwe życie, cóż damy za sól , która utraciła swój smak? Po co wyjeżdżać na wschód i tam podziwiać życie mnichów buddyjskich? Albo ludzi studiujących Koran? Albo po co spacerować po Machu Pictchu? Albo fotografować się na tle Taj Mahal?

My też mamy swoją kulturę, swoją zachodnią cywilizację, w którą na próżno staramy się sami tchnąć ducha prawdziwej wiary, optymizmu, nadziei, duchowego komfortu - wszystkich tych rzeczy, które sami dewaluowaliśmy, ośmieszyliśmy je w oczach świata.

Naprawdę myśłisz, że nie ma to sensu?

Jeśli dziś wybuchnie wojna, co powiesz młodym chłopcom, którzy pójdą oddać swoją krew. Krew matek, sióstr, żon, narzeczonych. Oni pójdą walczyć za coś , co już na starcie zostało im odebrane- Sytość człowieka prawdziwego Ducha. Będą umierać za byle co, za ochłapy ludzkie. Ich krew będzie bez znaczenia.

Nie nasze pokolenie wymyśliło bezsensowność.

Masz w oczach wielki ogień, i masz rację, ja ciebie nie obronię. W kieszeni mam 10 dolarów i nic nie mogę Ci dać, wiem, jak działa ten świat. Tylko Ty możesz to zrobić.

May Each Day Count.

Sonet piąty

 

Mikołaj Sęp Szarzyński

Sonet V (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego)

Mikołaj Sęp SzarzyńskiSonet VO nietrwałej miłości rzeczy świata tego

1

Kondycja ludzka, MiłośćVanitas, Przemiana, StrachI nie miłować ciężko, i miłować[1] 

Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione[2] 

Myśli cukrują nazbyt rzeczy one,

Które i mienić[3], i muszą się psować[4].

5

Komu tak będzie dostatkiem smakować

Złoto, sceptr[5], sława, rozkosz i stworzone

Piękne oblicze, by tym nasycone

I mógł mieć serce, i trwóg się warować[6]? 

Bóg, Ciało, DuszaMiłość jest własny[7] bieg bycia naszego;

10

Ale z żywiołów utworzone ciało,

To chwaląc, co zna początku równego[8],

Zawodzi duszę, której wszystko mało,

Gdy ciebie, wiecznej i prawej[9] piękności,

Samej nie widzi, celu swej miłości.