Złoty Most- Złoty chłopiec- Chwała Boża

 - Kochany, tak bardzo pragnę Ciebie usłyszeć.
- I słyszysz Milczenie?
-:) 
- Tego szukałem dla ciebie. Możliwości skontaktowania się ze mNą poprzez ciszę. 
WIdzę twoje olany Myszko. 
- I co? jak wyglądają? 
- Mało w nich Mnie ,, zauważyłęm. 
- Z początku jestem bardzo nieśmiała. 
- Zauwważyłem. To nic. Ja nad tym zapanuję. 
Myszko, tyle Chcę ci powiedzieć.  Niektórzy ludzie mają moje błogosłąwieństwo. Moje błogosłąwieńśtwo. Albo poprzez święcenia dysponują "ruchem"

- Ja już sie nie boję.
- A powinnaś. ALe do rzeczy. Będą do ciebie podchodzić, pytać i prosić.  Chcę byś byłą szczególnie gotowa na to , co zobaczysz. Ja ci pomogę.
Jak ci się podobała "przejeżdżająca" strzała?
- Liczę czas.
- To są odpowiedzi na wszystkie twoje zapytania do Mnie. A jest ich całkiem wiele.
- Przechowałeś je dla mnie? :) 
- Nie. Ja je rozpatrzyłem. I to rozpatrzyłem pozytywnie. Dla całęj, caluśkiej rodziny. WLiczając w to żywych i oczywiście zmarłych. 
- Dlaczego?- to wulgarność.[ Nie będzie mi to więcej przechodzić przez usta.  Jest tyle innych pytań. 
-JA to wiem. Zostań świętą. - słyszysz ten głos w duszy? 
- I to całkiem wyraźnie. 
- To jest odpowiedź na twoje pytanie. 
- Mogę pracować.
I dam sobie radę.
Z Twoją pomocą Jezu.
- Jest koniec, jest jakaś meta, Po tym wszystkim należy przyjąć owoce naszej pracy. 
Należy pytać , jeśłi umykają gdzieś sło

wa.
- One mogą być ważne.
- To może być wtyczka w kontakt.
W rozgałęzienie.
- Jesteś Mój.<3
- 

Księga Estery

 Wyjaśnienie snu wstępnego .

I rzekł Mardocheusz:" Przez Boga sie to stało: Wspomniałem sobie sen, który miałem o tych sprawach: nic w nim nie było na próżno : małe źródło, które stało się rzeką, potem było światło i słońce i woda wielka. Rzeką tą jest Estera, którą poślubił król i uczynił królową. A dwa smoki to jestem ja i Haman, narodami zaś są ci, którzy zgromadzili się aby wygładzić imię Żydów. A naród mój to Izrael, który wołął do Boga i został ocalony. Pan ocalił naród swój i uwolnił nas Pan ze wszystkich nieszczęść i uczynił Bóg znaki i cuda, jakie nie działy się wśród pogan. 
W tym celu sporządził dwa losy : jeden dla ludu Bożego, a drugi dla narodów pogańskich. Oba te losy przyszły na godzinę i czas i na dzień sądu wszystkich narodów przed oblicze Boga. Bóg zaś wspomniał na lud swój i oddał sprawiedliwość dziedzictwu swemu. I będą dla nich owe dni w miesiącu Adar, czternastego i piętnastego tegoż miesiąca, dniami zgromadzenia i radości i wesołości przed Obliczem Boga według pokoleń na wieki w Jego narodzie izraelskim. 

Tacy byliśmy jeszcze wczoraj

 25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie?

26 Spójrzcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je; czyż wy nie jesteście daleko zacniejsi niż one? 27 A któż z was, troszcząc się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć? 28 A co do odzienia, czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują ani przędą.

29 A powiadam wam: Nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich. 30 Jeśli więc Bóg tak przyodziewa trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, czyż nie o wiele więcej was, o małowierni?

31 Nie troszczcie się więc i nie mówcie: Co będziemy jeść? albo: Co będziemy pić? albo: Czym się będziemy przyodziewać? 32 Bo tego wszystkiego poganie szukają; albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 33 Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane.

34 Nie troszczcie się więc o dzień jutrzejszy, gdyż dzień jutrzejszy będzie miał własne troski. Dosyć ma dzień swego utrapienia.

Dzień vs Noc

 Świętość życia codziennego

Przepisy dotyczące kultu.
Dalej Pan powiedział do Mojżesza : "Mów do całęj społęczności Izraelitów i powiedz im : "Bądźcie świętymi, bo Ja Jestem święty, Pan, Bóg wasz! 
Każdy z was będzie szanował matkę i ojca i będzie zachowywał moje szabaty. Ja Jestem Pan, Bóg wasz. Nie zwracajcie sie do bożków. Nie czyńcie sobi bogów z lanego metalu. 
Ja jestem Pan. Bóg wasz. Kiedy będziecie skłądać Panu ofiarę biesiadną , skłądajcie ją tak , aby Mu była przyjemna. Będziecie z niej jedli w sam dzień ofiary i w następnym dniu . To, co pozostanie na trzeci dzień, będzie spalone w ogniu. Gdyby kto jadł z niej  na trzeci dzień, byłąby to rzecz nieświeża, nie byłąby przyjemna Bogu . kto będzie z niej jeśż=ć , zaciągnie winę, bo zbezcześcił świętość Pana. Taki człowiek będzie wykluczony spośród ludu.

Żniwa ubogich
:Kiedy żąć będziecie zboże ziemi waszej, nie będziesz ogałącał winnicy i nie będziesz zbierał tego, co spadło na ziemię w winnicy . Zostawisz to dla ubogiego, i dla przybysza. 

obowiązki względem bliźniego.
Nie będziecie kraść, nie będziecie kłąmać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezcześzczenie imienia Boga twego. Ja Jestem Pan! Nie będziesz uciskał bliźniego , nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłąta najemnika nie będzie pozostawiać w twoim domu przez noc , aż do poranka.
Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kłądł przeszkody przed niewidomym , ale będziesz się bał Boga twego . Ja Jestem Pan.
Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego, ani nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi ,nie będziesz czyhał na zycie bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz szukał pomsty, nei będziesz zywił urazy do synów twego ludu , ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja Jestem Pan.  

Najpiękniejszy śnieg

 Moje serce jest takie bezbronne. Serce Myszki. Wszystko rozumie. Wszystko wie, wszystko czuje. Prawie wszystko, bo czasem jest zmęczone. Cały czas oczekuje, nasłuchuje, czy Pan Jest w pobliżu, czy może mnie zawoła. 
A miłość przychodzi jak skrytobójca. Podchodzi, nawet nie wiadomo skąd, i włamie się do bezbronnego serduszka, które ponieważ nasłuchuje Pana, jest jeszcze bardziej osłąbione. O, ono jest mocne , mocne jak skała, ale co z tego? Jeśli musi być czyste i czułe i ostrożne.  Zatrzymuje wszelkie skarby duszy - dla Pana. Im dłużej czeka, tym bardziej robi się pokorne, - pochyla się, garbieje i słabnie.
Jak łątwo jest wtedy takie serce oszukać- wejść, włąmać się, okraść, - tyle ma nagromadzonych skarbów- i nie chce ich rozdawać - bo już nie może . I w konsekwencji i tak ich nie ma , staje się lubieżne okradzione, martwe. Nie oddycha, nie całuje.
Nie kocha. 
Nie ma mnie , nie ma. 
Po co być?
Z czym czekać na Pana 

Odpowiedź Pana

"Pan bowiem wybrał Syjon
tej siedziby zapragnął dla siebie
"To jest miejsce mego odpoczynku na wieki
Tu bedę mieszkał, bo tego pragnąłęm dla siebie
Będę szczerze błogosławił jego zasobom,
jego ubogich nasycę chlebem, 
Jego kapłanów odzieje zbawieniem,
a ci , którzy go prawdziwie miłują , będę się radować,
Wzbudzę tam moc dla Dawida
zgotuję światło dla mojego pomazańca
Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół ,
A nad nim zabłyśnie jego korona.

Jezu, kobieta wchodząc w życie jest taka dumna. Ma prawo. Niesie w sobie skarb wody żywej. Ale nie ostoi się ta jej duma,. Jeśli zapragnie - jakby to napisać- napić się wody z Twojego Żywota, Zawsze miecz przeszyje jej serce. - i już nie będzie taka sama. 
Kogo tu winić- czy święte pragnienie, które napędza jej serce. Czy niezłomność Twojego Jezu męskiego sumienia, wobec  którego jej serce się nie ostoi. ? Czy jedno i drugie? 
Mieszasz mi zmysły Jezu.
Dla Ciebie jestem niepokorna i chylę jednocześnie czoło w głębokiej pokorze. Kim Jestem?
Nie zadaję tego pytania, dopóki jestem w Tobie.

Kochany! Najdroższy!
Piszę do Ciebie kolejny list...
Do administratora sieci...

- Będzie jeszcze wiele komplikacji , o których nie wiesz.
Ale nie możesz zostawać w domu. 
Nie pozwolę ci na to, bo za bardzo cię kocham.
- Tyle wysiłku
- No i co z tego Myszko?
- Włożyłam w to, żeby poczuć teraz, że tak naprawdę cieszy mnie w Tobie nie to, , ze ja Ciebie mam, że obcuję z Tobą, ale że Ty mnie masz. Że możesz sobie mną rozporządzać wg Twojej WOli. Mogę stanąć przed Tobą i powiedzieć : Oto poszczęściło mi się . Jestem w ramionach Jezusa.
- To wszystko.
- I On nie odmówi mi niczego. Da mi cokolwiek zapragnę. 
Przecież to wiem, o Tobie. A ja rejestruję wszystkie szumy Twoich myśli.
- I kochaj Mnie Myszko.
Myśl o MNIE ile ci się żywnie podoba. Ja cię osłonię. 
Zawsze.
Wiesz przecież.
-rozproszyłam się...
- Myszko.....

Kochana moja
Moja ukochana
Myszko
mmm

To najpiękniejszy śnieg, jaki widziałąm kiedykolwiek w życiu.
- Myszko
JAk ciepło mi w moim domu.....       

                                                                                                                                                                                                            

Księga Koheleta 1-2,11

 TYTUŁ

1. Słowa Koheleta, syna Dawida, króla w Jeruzalem
Marność nad marnościami, powiada Kohelet i wszystko marność

Rozważania teoretyczne

Nic nowego pod słońcem.
Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu / jaki zadaje sobie pod słońcem?
Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi/ a ziemia trwa po wszystkie czasy
Słońce wschodzi i zachodzi, i na swe miejsce spieszy z powrotem 
i znowu tam wschodzi .
Ku południowi ciągnąc / i ku północy wracając / 
Kolistą drogą wieje wiatr / i znowu wraca na drogę swojego krążenia
Wszystkie rzeki płyna do morza/ a morze wcale nie wzbiera
do miejsca , do którego rzeki płyną / zdążają one bezustannie 
Mówienie jest wysiłkiem/ nie zdołą człowiek wyrazic [wszystkiego] słowami
Nie nasyci się oko patrzeniem, ani ucho napełni słuchaniem .
To, co było , jest tym , co będzie.
A to co sie stało, jest tym, co znowu sie stanie :
więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem. 
Jeśli jest coś,  o czym by się rzekło, :/ "Patrz, to coś nowego" 

To już było w naszych czasach / które były przed nami 
Nie ma pamięci, o tych, co dawniej żyli ,/ 
Nie będzie wspomnienia, o tych, co będą potem.

MArność Mądrości 

Ja, Kohelet, byłęm królem nad Izraelem w Jeruzalem
I skierowałęm umysł swój ku temu / by zastanowić się i badać,
Ile mądrości jest we wszystkim , co dzieje się pod niebem 
To przykre zajęcie dał Bóg / synom ludzkim, by się nim trudzili.
Widziałęm wszelkie sprawy , jakie się dzieją pod słońćem 
A oto :wszystko to marność i pogoń za wiatrem 
To, co krzywe już nie da się wyprostować     
A to, czego nie ma tego nie można liczyć 
Tak powiedziałęm sobie w sercu :
"Oto nagromadziłęm i przysporzyłęm mądrości i wiedzy 
I postanowiłem sobie poznać / mądrość - wiele utrapienia
A kto przysparza wiedzy / przysparza i cierpień.

Marność bogactw i rozkoszy 
Powiedziałęm sobie:/ Nuże ! DOświadczę radości / i zażyje szczęścia !
Lecz i to jest marność 
O śmiechu powiedziałęm: szaleństwo!/ a o radości :
"Cóż to ona daje?" 
Postanowiłem w sercu swoim - krzepić ciało winem - 
Choć rozum miał zostać moim mądrym przewodnikiem .
I oddać się głupocie, aż zobaczę/ co dla ludzi jest szczęściem 
Które gotują sobie pod niebem/dopóki trwają dni ich życia 
Dokonałem wielkich dzieł: Zbudowałęm sobie domy
zasadziłem sobie winnice. / Założyłem ogrody i parki 
I nasadziłem w nich pełno drzew owocowych
Urządziłem sobie zbiorniki na wodę / by nią nawadniać gaj bogaty w drzewa.
Nabyłem niewolnikiem i niewolnice 
I miałem niewolników urodzonych w domu 
Posiadałem też wielkiei stada bydła i owiec
Większe niż wszyscy, co byli przede mną w Jeruzalem.
Nagromadziłęm sobie srebra i złota/ i skarby królów i krain 
nabyłem śpiewaków i śpiewaczki / oraz rozkosze synów ludzkich, kobiet wiele
I stałęm się większym i możniejszym niż wszsyscy 
Co byli przede mną w Jeruzalem
W dodatku mądrość moja mi została 
Niczego też, czego oczy moje pragnęły / nie odmówiłęm im 
Nie wzbraniałem sercu memu żadnej radości - / bo serce moje miało radość 
z wszelkiego mojego trudu ; /a to mi było zapłątą / za wszelki mój trud .
I przyjrzałęm się wszystkim dziełom / jakie dokonały moje ręce
I trudowi, jaki sobie przy tym zadałęm.
A oto : Wszystko to marność i pogoń za wiatrem!
Z niczego nie ma pożytku pod słońcem . 

List do Hebrajczyków 2,10-18

 Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez Którego wszystko , Który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie. Tak bowiem Ten, Który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni , z jednego są wszyscy . Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać braćmi swoimi , mówiąc:

                                                                           "Oznajmi imię Twoje braciom moim 
                                                                            pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał"

                                                                             I znowu 
                                                                             " Ufność w Nim pokłądać będę"
                                                                           
                                                                             I znowu
                                                                             "Oto Ja i dzieci moje, które Mi dał Bóg"
Ponieważ zaś dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i on także bez żadnej różnicy, stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył Włądzę nad śmiercią, to jest diabła. I aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo ABrahamowe . Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu . W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddawani próbą.

List do Hebrajczyków 9,2-16

Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę "Święte Świętych" posiadało ono złoty ołtarz kadzenia i Arkę Przymierza pokrytą zewsząd złotem. Znajdowałem w niej naczynie złote z manną, laska za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na włąsność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków" 

Psalm 24

 Bramy Niebios zostały otwarte dla Chrystusa ze względu na wywyższenie Jego Ludzkiej Natury

( Św. Ireneusz)

Do Pana należy ziemia i wszystko,co ją napełnia
Świat cały i jego mieszkańcy

Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami

Kto wstąpi na górę Pana
Kto stanie w Jego Świętym Miejscu

Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca
Którego dusza nie lgnęła do marności.
i nie przysięgał kłamliwie 

On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego zbawcy

Oto pokolenie tych, któzy Go szukają
Którzy szukają oblicza Boga Jakuba

Bramy, podnieście swe szczyty ,
Unieście się, odwiecznie podwoje
Aby mógł wkroczyć Król Chwały!

"Któż jest tym Królem Chwały ?
Pan dzielny i potężny 
Pan potężny w boju .

Bramy, podnieście się szczyty ,
unieście się , odwieczne podwoje,
Aby mógł wkroczyć król Chwały

Któż jest tym Królem Chwały?
Pan Zastępów, On jest Królem Chwały

Schronisko- Matecznik

 Powtórnie skierował Pan słowo do Jeremiasza, gdy ten był jeszcze uwięziony w wartowni. 

"To Mówi Pan, który stworzył ziemię i ukształtował ją , nadając jej trwałość- wyrocznia Pana
Wołaj do Mnie , a odpowiem ci, oznajmię ci rzeczy wielkie
i niezgłębione, jakich nie znasz.  To bowiem mówi Pan Bóg Izraela, a domach tego miasta, o domach królów Judzkich, które zostaną zniszczone, o wałach i mieczach. Idą walczyć z Chaldejczykami, by napełnić miasto zwłokami ludzi, których zabiję w przystępie gniewu, zakryłęm bowiem oblicze przed tym miastem na skutek całej ich nieprawości .
Oto podniosę je odnowione, uleczę i uzdrowię ich oraz objawię im obfity pokój i bezpieczeństwo i odmienię los Judy i los Izraela, odbudowując ich jak przedtem, Oczyszczę tak ze wszystkich grzechów, jakimi wykroczyli przeciwko Mnie i  wypowiedzieli Mi posłuszeństwo . Jerozolima zaś będzie radością, chwałą i dumą wśród wszystkich narodów ziemi, które usłyszę w dobrodziejstwach, jakie jej wyśwaidczyłem Będa się one lękać i drżeć wobec wszelkich przejawów dobroci i pomyślności , jaką jej dałem. 
To mówi Pan : Na tym miejscu, o którym mówicie "Jest to pustkowie bez ludzi i bez trzody:- w miastach judzkich, i na ulicach Jerozolimy, Opuszczonych, bezludnych , niezamieszkałych, i bez trzody, "- w miastach tych rozlegnie się jeszcze głos radości i głos wesela, głos Oblubieńca i Oblubienicy ; głos tych, co mówią , skłądając ofiary dziękczynne w domu Pańskim: "Wychwalajmy Pana Zastępów", bo dobry jest Pan, bo na wieki Jego łąskawość "
Odmienię bowiem los tego kraju na taki, jaki był przedtem- mówi Pan.
To mówi Pan Zastępów : W miejscu tym opuszczonym, bezludnym  i bez trzody i we wszystkich jego miastach będzie znów schronisko dla pasterzy, pędzących trzodę do legowiska . W miastach górskich ,  w miastach nizinnych, w miastach Negebu, w ziemi Beniamina, w okolicach Jerozolimy i w miastach judzkich znów będą stada przechodzić przez ręce tego, które je liczy "

Rozżalenie- dlaczego ?

 Król Nabuchodonozor popadł w zdumienie i powstał spiesznie . Zwrócił się do swych doradców, mówiąc :"Czy nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów do ognia?" Oni zaś odpowiedzieli królowi: " Rzeczywiście, królu. " On zaś w odpowiedzi rzekł: "Lecz widzę czterech mężów rozwiązanych, przechadzających się pośród ognia i nei dzieje się im nic złego; wygląd czwartego przypomina anioła."  Wtedy przystąpił Nabuchodonozor do otworu płonącego pieca i powiedział : " Szadraku, Menaku i Abed-Nego, słudzy Najwyższego Boga, , wyjdźcie i przyjdźcie tutaj!" Szadrak, Menak, i Abed-Nego wyszli więc z ognia.

Satrapowie, Namiestnicy, rządcy i doradcy królewscy, zebrali się i spostrzegli, że ogień był pozbawiony siły wobec ciał tych mężów, tak, że nawet włos z ich  głów nie uległ spaleniu, ani ich płaszcz uszkodzeniu, ani nie dotarł do nich swąd spalenizny. 
Nabuchodonozor powiedział na to:" Niech będzie pochwalony Bóg Szadraka, Menaka i Abed-Nego, który posłał swego Anioła, by uratował swoje sługi. W nim pokładali swoją ufność i przekroczyli nakaz królewski, oddając swe ciała, aby nie oddawac czci ani pokłonu innemu bogu poza Nim. 
Dlatego wydaję rozkaz, by bez względu na przynależność narodową, rodową, czy na język, każdy kto by wypowiedział bluźnierstwo przeciw Bogu  Szadraka, Menaka, i Abed-Nego, został rozerwany w kawałki, a dom jego żeby stał się rumowiskiem. 
Bo nie ma innego Boga, , który by mógł zapewnić ratunek jak Ten. 
Potem Król obdarzył zaszczytami  Szadraka, Menaka i Abed-Nego w mieście Babilonie                                                                                                                                                                                                                                                                         

Świętego Pawła List do Hebrajczyków

 "Przez to pokazuje Duch Święty, że jeszcze nie została otwarta ta droga do Miejsca Świętego, dopóki istnieje pierwszy przybytek. To zaś jest obrazem czasu teraźniejszego, a składa się w nim dary i ofiary nie mogące jednak udoskonalić w sumieniu tego, który spełnia Służbę Bożą. Są to tylko przepisy tyczące ciała, nałożone do czasu naprawy, a [podlegają ] jedynie na pokarmach, napojach, i różnych obmyciach. ALe Chrystus zjawiwszy się jako kapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy i nie ręką - to jest nie na tym świecie, uczyniony przybytek, ani nie przez Krew Kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych , sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha Wiecznego złożył Bogu samemu siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści Wasze sumienie z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu i dlatego jest Pośrednikiem Nowego Przymierza , ażeby przez Śmierć , poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza Ci, którzy wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.

Świętego Pawła List do Rzymian 3,21-31

 Usprawiedliwienie dla każdego dzięki Chrystusowi. 

Ale teraz jawną nie stała się sprawiedliwość Boga niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusadla wszystkich, któzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy, wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są Chwały Bożej, a dostępują usprawieliwienia darmo z Jego Łaski przez wiarę Mocą Jego Krwi. 
Chciał przez to  okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej- za dni Cierpliwości Bożej, - wyrażała się w odpuszczeniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość i [ aby pokazać ],że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, który wierzy w Jezusa.
Gdzież więc podstawa do Chlubienia się ?
Została uchylona !  Przez jakie Prawo?
Czy przez Prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary.
Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę , niezależnie  od pełnienia nakażów Prawa. Bo czyż Bóg jest Bogiem jedynie Żydów?
Czy nie również i pogan? Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzieki wierze, a nieobrzezanego - przez wiarę
Czy więc przez to obalamy Prawo?

Żadną miarą!  Tylko Prawo właściwie ustawiamy.

Księga Nehemiasza 8,1-18

 

Kuczki

Gdy nadszedł siódmy miesiąc - a Izraelici mieszkali już w miastach swoich, -8-wtedy zgromadził się cały lud, jak jeden mąż na placu przed Bramą Wodną. I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Jahwe nadał Izraelowi. Pierwszego dnia miesiąca siódmego przyniósł kapłan Ezdrasz Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobietyoraz wszyscy inni, którzy zdolni byli słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy rozumieli, a uszy całego ludu były zwrócone ku Księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Obok niego stanął po prawicy: Mattitiasz, Szema, Anajasz, Uriasz, Chilkiasz i  Maasejasz; a po lewicy : Pedajasz, Miszael, Molkiasz, Chaszum, Chaszbaddana, Zachariasz, Meszullam. 
Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu, - znajdował się bowiem wyżej niż cały lud, a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił Wielkiego Boga Jahwe; a cały lud z podniesieniem rąk swoich odpowiedział : Amen . Amen. Potem oddali pokłon i padli przed Jahwe na kolana, twarzą ku ziemi. 
A lewici : Jozue, Bani, Szerebiasz, Jamin, Akkub, Szabbetaj, Hodiasz, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabed, Chanan, Pelajasz;  objaśniali ludowi Prawo, podczas gdy lud pozostawał na miejscu . Czytano więc z tej księgi , Księgi Prawa Bożego, dobitnie z dodaniem objaśnienia, tak, że lud rozumiał czytanie . 
Wtedy Nehemiasz , to   jest namiestnik, oraz kapłan- pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu:" Ten dzień jest poświęcony Bogu Waszemu , Jahwe. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!. Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. . I rzekł im Nehemiasz  : Idźcie i spożywajcie potrawy świąteczne  i pijcie napoje slodkie - poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma. : albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyz radość w Jahwe jest ostoją waszą. A lewici uspokajali cały lud wołając :"Uspokójcie się! Wszak ten dzien jest święty. Nie bądźcie przygnębieni !
I cały lud poszedł , by jeść i pić , rozsyłać porcje  i wyprawiać  wielki obchód radosny, gdyż zrozumieli, co im ogloszono.                                            Następnego dnia naczelnicy rodów całego ludu, kaplani i lewici zebrali się u pisarza Ezdrasza, aby zgłębić słowa Prawa. I w Prawie, które  Jahwe nadał przez Mojżesza, znaleźli przepis, by Izraelici podczas święta w siódmym miesiącu mieszkali w kluczkach . Gdy to usłyszeli, ogłosili we wszystkich miastach swoich i w Jerozolimie:"Idźcie w góry i przynieście gałęzie oliwne, gałęzie sosnowe, gałęzie mirtowe, gałęzie palmowe i gałęzie innych drzew liściastych, aby zgodnie z przepisem uczynić kuczki. 
I wyszedł lud, przynieśli to i uczynili sobie kuczki ; niejeden na dachu swoim, inni na podwórzach swoich, ale i na dziedzińcach domu Bożego, na placu Bramy Efraimskiej . 
Tak więc cała społeczność, to jest ci, którzy wrócili z niewoli, uczyniła kuczki i oni mieszkali w kuczkach - choć nie uczynili tak Izraelici od dni Jozuego, Syna Nuna, aż do owego dnia i panowała bardzo wielka radość. I czytano z Księgi Prawa Bożego dzień w dzień, od dnia pierwszego aż do dnia ostatniego . Przez siedem dni obchodzono święto, a dnia ósmego zgodne z przepisem odbyło się zgromadzenie uroczyste"