Urwane myśli

 Kochany! Najdroższy ! 
Piszę do Ciebie kolejny list....
Do administratora sieci......
- Będzie jeszcze wiele komplikacji, o których nie wiesz.  
Ale nie możesz zostawać w domu.
Nie pozwolę ci na to, zanadto cię kocham.
- Tyle wysiłku 
-No  i co z tego Myszko?
- Włożyłam w to, żeby poczuć , że tak naprawdę cieszy mnie  w Tobie nie to, że ja Cię mam, że obcuję z Tobą, ale , że to Ty mnie masz. Że możesz sobie mną rozporządzać wg Swojej woli. Mogę stanąć przed Tobą i powiedzieć- oto poszczęściło mi się . Jestem w ramionach  Jezusa. 
- To wszystko?
- I On nie odmówi mi niczego. Da mi cokolwiek zapragnę. Przecież to wiem o Tobie? A ja rejestruję wszystkie szumy Twoich myśli  i.
-i kochaj Mnie Myszko. 
Myśl o Mnie ile ci się żywnie podoba. Ja cię osłonię. Zawsze , wiesz przecież. 
-rozproszyłam się
- Myszko......
- Urwały mi się moje myśli. 
-Myszko
-Mmm....

.................................
- To najpiękniejszy śnieg, jaki kiedykolwiek widziałam w życiu.
-Myszko
- Jak ciepło mi w moim Domu.

Pismo - tytuł.

 -Myszko...
- Jestem. 
-Nie o to Mi chodzi.
- A o co ?
.........................
.........................

- Teraz czuję, że naprawdę Jesteśmy razem. 
- A po czym to czujesz Ukochany ?
- A po tym, że zdjęłaś przede Mną maskę ukochana. Najwyższy czas. 
-Jest wiele ran pod tą maską, więc Sam rozumiesz , nie bardzo chciało mi się pod nią zaglądać. 
-To musiało boleć. Ja wiem.
-Dekret
-Słyszałaś?
- Chciało mi się wyrwać, że ja wszystko słyszę, ale jednak nie, proszę Cię, niech to nie będzie wszystko. Pewnych rzeczy, zwłaszcza tak ostatecznie bluźnierczych wobec Ciebie, nie chciałoby się słyszeć. To tak boli serce. 
- jesteś wspaniałą , wierną oblubienicą.
- To tak. To tak. To.
- ...................................
- Wypowiedz tylko te słowa.
Pytanie duszy.
- Ja wiem.
Ja wiem.

- Usłysz Jezu wołanie, usłysz krzyk człowieczy....
- To prośba, nie pytanie. Kochanie , pisz , bo bardzo się Męczę.

- DLACZEGO?!

- Myszko, dzięki tobie miłosierdzie ogarnia  "ziemię"
Dziękuję ci.
Pisz Myszko. 
- Potrzebuję Twojego Natchnienia
-Umówmy się, że potrzebujesz czegoś jeszcze
-Czego?
- Trzy krople Mojej Drogocennej Krwi na ziemię , po któej stąpasz. 
To jest twoja legitymizacja, także twórcza. 
Więc....
Zaczynaj....
Proszę ,Myszko.....

Mandala

 - Myszko, drażni cię to  , że musisz pisać?
- Muszę?
- Tak.
- Dlaczego?
Nie, stop pytanie. Stop.
- Dlaczego? Odpowiem ci.  Dlatego, że takiego zaangażowania jak twoje, po prostu nigdzie więcej nie ma. Dlatego tak ciężko twoją ofiarnośc - żono- przełożyć na na język ludzi, zrozumiały dla ludzkiego oka i ucha. 
- Jestem już bardziej wygimnastykowana.
- Nie zauważyłem:) 
- To nerwy.
- TO oddanie.
- Ja wiem. 
- Nie tak łątwo się poruszać, Ja to widzę. Widzę i wiem. 
- CHciałąbym się gdzieś zamknąć z Tobą na wieki.
- Ale nie zamurować się. ?
- Czasem chodzą chodzą mi po głowie takie pomysły... 
............
To bzdura, Ja wiem.
- Będziesz się trzymała z dala od mojej miłości? 
Ile razy się dziś modliłaś?  Czy ty myślisz , że "po prostu" pracą nakarmisz swój stygmat? Swoje powołanie? 
TY  MUSISZ się modlić, musisz u Mnie być. Zwalnia cię z tego tylko wysoka gorączka , nie wiem, chyba musi przekraczać chyba ze 40 stopni. Inaczej Ja nie mogę . Nie mogę. Nie wytłumaczysz się niczym . Przed sobą się nie wytłumaczysz. 
Już reagujesz nerwowo, przecież widzę.
Głód? Co? A nie mówiłem ?
- Kochany , możesz mi w tym pomóc?

Baggio

 

 Jakie poruszenie?  Tygodnik Powszechny jest naprawdę dla wszystkich. Nie tylko dla wielkich zwycięzców. Trzeba stwarzać środowiska, nie tylko takie , gdzie panuje triumfalizm, ale gdzie spokojnie, bez specjalnego upokorzenia, dyskutuje się o przewagach.

Ciężko się dyskutuje w takiej sytuacji, ale jest to potrzebne.

Żyjemy w środowiskach, gdzie gratyfikowany jest wyścig szczurów, kto pierwszy ten lepszy, ,gdzie świecka religia, nakazuje walczyć w projektach, współzawodniczyć, taksować przeciwnika,

Wiem, to niemodne, w pracach zespołowych jest może inna filozofia organizacji czasu pracy pracownika, współżawodnictwo może prowadzi do wydobywania motywacji u ludzi. Wystarczy jednak wziąć pod uwagę inną społeczność, nazywaną omyłkowo chyba nazwą niepełnosprawnych, bo emocjonalnie stoją nad ludźmi tzw. zdrowymi. Tam jest szczerość. Nie ma gierek. Nie ma wykorzystywania. Jest prawda.

Miałąm styczność z takimi grupami- zastanawiałąm się , kto jest bardziej niepełnosprawny.

Ten kontakt zmienił sposób mojego postrzegania rzeczywistości na zawsze.

Natomiast nie nadaję się na kibica piłki nożnej.

Tam nikt nie wie co się krzyczy bo nikt nie słyszy włąsnych myśli 

Roberto Baggio .
Finał World.Cup.
Kto.oglądał, wie o co chodzi.

Dom Boży

 KSIĘGA EZDRASZA
decyzja  przychylna i jej wykonanie 6,6-16

Zatem  Tattenaju, namiestniku Transeufratei Szatarboznaju, wraz z waszymi towarzyskimi perskimi w Transeufratei-  trzymajcie się z dala od tego miejsca. Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten Dom Boży na dawnym miejscu. Wydaję rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej przy budowie owego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich , płynących z podatku Transeufratei, dokładnie bez zawieszenia mają być owym mężom wypłacone koszty. A jeśli potrzeba też cielców, baranów i jagniąt na całopalenia dla Boga niebios. - oprócz pszenicy, soli, wina i oliwy - według żądania kapłanów w Jerozolimie, ma im to być niechybnie, co tydzień dostarczone, aby oni składali miłe ofiary Bogu niebios i modllili się za życie króla i jego synów- I wydaję rozporządzenie, : jeśli kto przekroczy ten rozkaz, to z domu jego wyrwana będzie belka, a on zostanie do niej przybity, dom zaś jego za to będzie zamieniony na rumowisko. A Bóg, który przygotował ten przybytek dla Imienia swego, niech wraz z ludem straci, każdego króla, który ośmieliłby się przeciwdziałąć burząc ten Dom Boży w Jerozolimie.
Ja, Dariusz, wydałęm ten rozkaz : Niech będzie on dokładnie wykonany."
Wtedy dokłądnie tak, jak rozporządził król  Dariusz, postąpili Tattenai, namiestnik Transeufratei, Sztarboznaj i ich towarzysze.
A starszyzna Żydowska budowała z powodzeniem dzięki proroctwu Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do skutku, zgodnie z rozkazem Boga Izraelskiego i z rozporządzeniem Cyrusa i Dariusza - oraz Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten był gotowy na dwudziesty trzeci dzień miesiąca Adar. - to był rok szósty, panowania Króla Dariusza. 

Skąd na Boga

 Uwazajcie Panie.

Słodycz, której nie ma, i dusza, której nikt nie uznaje.

ALe jeszcze bardziej, Drogie Panie- uważajcie na to, co niesiecie, co macie na barkach, czym Was kto nakarmił, to bardzo ważne. Niech nikt tego nie niesie, niech sam nie niesie.

Uważajcie. ROmans na wakacjach to pestka. Uważajcie na sekty, na handlarzy kobiet, na rynek ludzkimi narządami, - nieszczęśliwa miłość to nic, w porównaniu z tym.

Bardziej boli, kiedy miłość się końćzy .

Patrzy na nas wyschniętymi oczodołami, wszystkim tym, czym odmówiłyście by być, bo kaleczy to Wasze ego.

Ale, do każdego obowiązku, abo raczej pasowało by tutaj słowo , okazuje się być tak dojrzałym, że poa rykiem, jak już przestanie ryczeć, okaże się być może , widok drugiego człowieka.

Smutne, Kada z nas marzy, aby był jakiś ukochany, któy by nas umocnił, któy by był, któy by się opiekował, który masowałby ci stopy, kiedy wróciłąbyś z pracy.

Nie umiemy korzystać z daru wiary, niech się księża tłumaczą, bo ulegamy wszystkiemu , co trąci enigmą, co jest spoza mindstreamu, ciemne zakamarki, któych nikt nie odwiedza, chociaż codziennie tam jesteśmy, przynosimy świeżą kawę, świeżo ścięte kwiaty, pełne zapachu, tego, któego tu oczekujemy.

Uważajcie na tarota. To biblia szatana. Pojawia się nagle w historii , tysiące lat temu, nie wiadomo , kto je wymyślił, skąd przywędrowaly , i skąd na Boga ludzie to podjęli.

A to jest zło wcielone.

Uważajcie. Bo jeśli gospodarz wiedziałby, kiedy przyjdzie złodziej, nastawiłby wszystkich domowników na czuwanie nocne, aby uratować swoje domostwo przed grabieżą. ALe tymczasem to złodziej pilnuje nas, nie my złodzieja, i przychodzi za pierwszą , za drugą , czy za trzecią strażą. Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny .

Tak właśnie przyjdzie Pan, pełen miłosierdzia ale i zapalczywości.

Znajdziecie Go w łąmaniu chleba.

To będzie On.

Ciało

 Miałam taki sen.
To był piękny sen. Moja dusza oderwała się od umęczonego ciała.
Weszłam na pole pełne kłoszącego się zboża.
Z lewej strony stał mój tata - Bóg- Ojciec.
Wyciągał do mnie swą prawą dłoń.  To była ojcowska dłoń - najpiękniejsza, bo możliwa. Wyciągnął do mnie dłoń , przy tym pochylając nią kłosy. - a ja obok , stałam, mała dziewczynka , wyciągałam lewą dłoń małej dziewczynki z pomalowanymi paznokietkami. Szliśmy tak - dobry Bóg- tata i ja. 
Nie było męki ciała.
O dobry Boże!- jakże ja Ci dziękuję. Za Twój Honor, za Twój Majestat.
Za chwilę znowu trzeba będzie wrócić do ciała,.
Do zmęczonego, umęczonego ciała.