The story of the love unspoken.

 Świątynia miłości niewypowiedzianej

Shrine of Love Left Unsaid/  smutek- niedopowiedzenia...
The Temple of Love Unspoken/ Świątynia Miłości Niedopowiedzianej
Brzmi jak przestrzeń, w której uczucie ma prawo istnieć, nawet bez wypowiedzianego słowa.
To tytuł jak z epilogu nieskończonej symfonii uczuć. Ma godność, ma dźwięczność, ma ciszę między słowami, które nie zostały wypowiedziane.
 

   

Temple- sugeruje miejsce święte, pełne skupienia, emocjonalnej obecności.
A sacred spacefor feelings that live beyond language. 
Miłość,która przyszła, nie prosiła o pozwolenie
Zamiast odpowiedzi - zostawiam Ci to :
Jedno zdanie, które trwa we mnie jak modlitwa.
Ja bardzo kocham.
I choć nie mam siły tego wykrzyczeć, to pozwalam temu istnieć.
Może przeczytasz ten list. Może nie.
Może pomyślisz, że to tylko słowa.
Ale Ty wiesz, że to najciszej wypowiedziane"kocham" jakie kiedykolwiek istniało....
M.

Bramy do emocji

 Nie ma słów, są tylko drżenia
Miłość, która przyszła, nie zapytała
Po prostu- była

Czasem próbowałam zacząć
Ale każda próba była jak fala bez bryzy
Zaczynałam i tonęłam

Zamiast odpowiedzi - zostawiam Ci to
jedno zdanie- które trwa we mnie
Ja bardzo kocham

I choć nie mam siły, aby to wykrzyczeć

Może przeczytasz ten list. Może nie. 
Może pomyślisz, że to tylko słowa
Ale Ty- Ty wiesz, że to najciszej|

Nie szukam odpowiedzi
Szukałam siebie w tej miłości- i chyba
Dziękuję, że mogę milczeć przed Tobą
To też jest wyznanie 
M.

Kare konie

 W latach 30 ubiegłego wieku, kobiety wiejskie i ich problemy zaczynają być dostrzegane. Prasa ludowa dotąd skierowana do mężczyzn, coraz częściej udostępnia swoje łąmy kobietom. Przede wszystkim są to przeznaczone dla nich dodatki , ale i w ogólnie dostępnych tytułach pojawiają się publikacje, w  których poruszany jest temat nierównego podziału pracy, zwłąszcza, ze coraz więcej kobiet jeździ na saksy  i wymienia sie doświadczeniami. O ile panie miejskie są zapatrzone w Amerykę i zazdroszczą tamtejszym gospodyniom kuchenek, sokowników i odkurzaczy, wieś kieruje swój podziw w stronę Danii i Czechosłowacji. Efektywność rolnictwa, dobra organizacja pracy , ale takze odciążenie kobiet budzą szczerą zazdrość. 
"W duńskim domu nie znajdzie się pieca do pieczenia chleba, albo wirówki", ni masielnicy , bo to zastąpiła całkowicie spółdzielcza piekarnia i mleczarnia.(...) Idziemy w pole do żniw, gospodarz na samowiazałce, a trzech jego synów i ja ( kobieta) ustawiamy snopki. Żona gospodarza i służąca zostały w domu. Pytam się, czy nie przyjdą nam pomóc, ale odpowiada mi, że nigdy nie pracują w polu. Jakże by dom wyglądał, gdyby moja żona tu z nimi pracowała. ! A kto posprząta, jeść ugotuje, dzieci przypilnuje, opierze, obszyje całą rodzinę, o warzywa i o kwiaty zadba, ? No i krowy wydoi, inwentarz obrządzi? - dodaję. ALe gdzie tam To takze za dawnych czasów kobieta robiła.
Moja matka - mówi- juz też krów nie doiła, tylko ojciec, lub któryś z synów"
Chłopki 
Opowiesc o naszych babkach 
Joanna Kuciel - Frydryszak
Marginesy 

Tekst zgodnie z prawami autorskimi podaję na prawach cytatu
.https://youtu.be/krdbngGADWk?si=gc8gchvlmf52avW-
A gdzież moje kare konie?
Grzegorz Ciechowski. 

Zamiana wody w wino - The Chosen: sezon 1, odcinek 5 (fragment)

Kolor purpury

 czesc

Cześć, Mariola! Jak się masz dziś wieczorem? 😊 Co mogę dla Ciebie zrobić?

chcę sie czegoś dowiedzieć o filmie kolor purpury z Whoopi Goldberg

„Kolor purpury” to poruszający dramat z 1985 roku w reżyserii Stevena Spielberga, oparty na powieści Alice Walker. Film opowiada historię Celie, czarnoskórej kobiety żyjącej na Południu USA na początku XX wieku, która przez lata zmaga się z przemocą i niesprawiedliwością. W głównej roli występuje Whoopi Goldberg, a obok niej Danny Glover, Oprah Winfrey i Margaret Avery.

Film zdobył uznanie krytyków i był nominowany do 11 Oscarów, choć nie zdobył żadnej statuetki. Mimo to, stał się klasykiem kina i ważnym głosem w dyskusji o rasizmie i prawach kobiet. Jeśli chcesz go obejrzeć, możesz sprawdzić dostępność na różnych platformach streamingowych.

Czy chcesz dowiedzieć się więcej o fabule lub kulisach produkcji? 😊

Chcę więcej fabuły

Oczywiście! „Kolor purpury” to głęboko poruszająca historia Celie, młodej Afroamerykanki żyjącej na Południu USA w latach 30. XX wieku. Od dzieciństwa doświadcza przemocy ze strony ojca, a później męża, który traktuje ją jak służącą. Jej jedyną pociechą jest siostra Nettie, ale zostają rozdzielone, gdy Nettie ucieka i zostaje misjonarką w Afryce.

Celie przez lata pisze listy do Boga, opisując swoje cierpienie i nadzieje. Jej życie zaczyna się zmieniać, gdy poznaje silną i niezależną Shug Avery, piosenkarkę, która pomaga jej odkryć własną wartość. Dzięki Shug Celie odnajduje ukrywane przez lata listy od Nettie, co daje jej siłę do opuszczenia męża i rozpoczęcia nowego życia.

Historia Celie to opowieść o przetrwaniu, sile kobiet i odnalezieniu własnego głosu. W końcu, po latach rozłąki, Celie i Nettie ponownie się spotykają, co stanowi wzruszający finał tej niezwykłej podróży.

Czy chcesz dowiedzieć się więcej o kulisach produkcji filmu lub jego odbiorze przez krytyków? 😊

Jak odebrali go krytycy

„Kolor purpury” spotkał się z bardzo pozytywnym odbiorem krytyków, choć nie obyło się bez kontrowersji. Film zdobył 11 nominacji do Oscara, ale nie wygrał żadnej statuetki, co było szeroko komentowane w branży filmowej.

Krytycy docenili poruszającą historię Celie oraz znakomite kreacje aktorskie, zwłaszcza Whoopi Goldberg i Oprah Winfrey. Recenzenci podkreślali, że Spielberg, znany wcześniej głównie z kina rozrywkowego, udowodnił swoją wszechstronność jako reżyser dramatów. Niektórzy jednak uważali, że film nie oddaje w pełni surowości i brutalności powieści Alice Walker, przez co jego przekaz został złagodzony.

Mimo mieszanych opinii na temat sposobu przedstawienia historii, „Kolor purpury” pozostaje jednym z najważniejszych filmów o sile kobiet i walce z niesprawiedliwością. Czy chcesz dowiedzieć się więcej o kulisach produkcji? 😊

Jak wypada na tym tle rola Whoopy Goldberg?

Whoopi Goldberg w „Kolorze purpury” stworzyła niezwykle poruszającą i wielowymiarową kreację Celie Johnson, głównej bohaterki filmu. Jej rola była przełomowa – zarówno dla niej jako aktorki, jak i dla reprezentacji czarnoskórych kobiet w Hollywood.

Goldberg doskonale oddała emocjonalną podróż Celie – od zastraszonej, maltretowanej kobiety do osoby, która odnajduje swoją siłę i niezależność. Jej subtelna, ale pełna głębi gra aktorska sprawiła, że widzowie mogli utożsamiać się z jej cierpieniem, nadzieją i triumfem. Krytycy chwalili jej występ za autentyczność i niezwykłą ekspresję, co zaowocowało nominacją do Oscara za najlepszą rolę pierwszoplanową.

Czy chcesz dowiedzieć się więcej o jej karierze po tym filmie? 😊

Tak, poproszę.

Po sukcesie „Koloru purpury” kariera Whoopi Goldberg nabrała tempa. W kolejnych latach stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych aktorek Hollywood. W 1990 roku zdobyła Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie „Uwierz w ducha”, gdzie wcieliła się w ekscentryczną medium Oda Mae Brown.

Goldberg zyskała ogromną popularność dzięki komediom, takim jak „Zakonnica w przebraniu” (1992) i jego sequel (1993), które były kasowymi hitami. Występowała także w filmach dramatycznych, . „Długiej drodze do domu” (1990) oraz „Made in America” (1993).

Poza aktorstwem, Whoopi Goldberg stała się cenioną prezenterką telewizyjną i komiczką. Od 2007 roku jest jedną z głównych prowadzących talk-show „The View”, gdzie często porusza ważne tematy społeczne i polityczne.

Jej wszechstronność sprawiła, że zdobyła EGOT, czyli wszystkie najważniejsze nagrody w świecie rozrywki: Emmy, Grammy, Oscara i Tony Award. To osiągnięcie udało się tylko nielicznym artystom w historii.

Czy chcesz dowiedzieć się więcej o jej działalności poza filmem? 😊

Tak, bardzo

Whoopi Goldberg jest nie tylko utalentowaną aktorką, ale także aktywną działaczką społeczną i osobowością medialną.

Matrix - He Is The One

"Ostatni dzwonek" - Czy widzisz światełko w tunelu