Leczo

 - Myszko, myślałem, że już nie przyjdziesz.
- Tak będzie, jeśli zacznę się uczyc.
- Moje maleństwo. Beze Mnie nie da sobie rady.
Twoja wiara musi trochę okrzepnąc Myszko.
- Bo jest trochę chaotyczna?
- Tak. 
- Modlitwa może być szaleńśtwem Jezu. Takie niepozorne uklęknięcia przed Twoim Majestatem wymaga majstersztyku .
- Nie opowiadaj. To proste.
- Myślisz?
- Ja myślę, a ty ?
- Ja tak nie do końca. Zwłąszcza , kiedy jestem z Tobą. Wtedy na myślenie, na analizowanie kolejnego kroku szkoda mi trochę czasu. 
Czasem, kiedy dochodzę do muru spokoju jestem dręczona przez koszmary. 
- Mów do Mnie.
- Wtedy mam ochotę bardzo krzyczeć.
- I uciekać?
- I uciekać. Wtedy nieważne są wszystkie argumenty. To działa na podświadomość. Wyczuwa jakiś rodzaj zagrożenia. Mentalny albo duchowy. Zawsze realistyczny. Zawsze  się boję, że po prostu będę krzyczała.A gardło mam już tak ściśnięte, że działa jak obręcz na moje płuca. 
Nie jestem już tym zielonym krzewem.
- Wolisz patrzeć na Mnie przez dziurkę od klucza. ?
- Nie. Mówię Ci dlaczego umysł mój jest w stosunku do Ciebie oporny. 
- I dlatego chcesz zrezygnować ze Mnie?
- To niemożliwe, wiesz przecież.
- Zdajesz sobie sprawę, że to klaustrofobia przez ciebie przemawia.
- Nawet, jeśli sobie to kiedyś uzmysłowiałąm , to teraz wolę zaczekać.  A co jeśłi jest to jakiś psikus umysłu?
Poza tym wchodzę w krąg rozważań, który przeszłam już wszerz i wzdłuż i nie doszłam gdziekolwiek.
- Sama wiesz, że nawet w tej chwili opuszczają cię urojenia?
- Nie ma rzeczy ani sprawy, które by się nie wydarzyły, jeśli Ty byś tego nie chciał.
- Twoje duchowe maleństwo musi się ocknąć. 
- Nigdy tak naprawdę tego nie chciałam. DLatego udawąłam że ten problem zniknął. 
- Przysypałąś Mnie piachem.
 - Ziemią.
- Ziemią- włąśnie. O tym mówię.
- Nie mam zbyt wielu pomysłów na życie. 
Usłyszałąm włąśnie ,że kobieta po 40 nie może już mieć włąsnych planów.
- Stąd prosto do depresji.
- Wiem. Równia pochyła.
Tak naprawdę to Jesteś tutaj.
- dzięki za grosz wiary i optymizmu. Już coś.
- Kopalnia wiedzy bardzo wciąga. 
WIedza jest intelektualną pokusą, a ja łątwo wpadam w taką pokusę. - wiesz o tym.
- Czy żądasz, aby ziarno wpadnie w glebę i obserwowało ją sobie od środka?- jaka jest? czy to cała wiedza o przyrodzie?
- WIdzę , że Masz poważnie plany wobec ziarna?
- Myszko- nie na urodzie oparty jest ten świat. ANi nei na strachu . 
- Próbowałęś mi to kiedyś wytłumaczyć.
- I uciekłąś wtedy ode Mnie- jako zakonnica.
Myszko.
Mam dla ciebie rozłożone ramiona. 
I nie na Krzyżu. Krzyż ma cię do Mnie pociągać 
To jest najprostsza i najmniej czasochłonna metoda. To wszystko.
- Napiszę ci kilka listów.  Incognito.
Bardzo Cię kocham Jezu.
- Widzę, że juź po nauce.                                                                                                                                  - Dlaczego,  Ja już słucham.
- Pasąc się MNą. Jesteś w stanie się skupić?
- Wiem, ze to jedyna metoda , aby sie wyróżnić w Tobie. A tego zdaje się żądasz. Być człowiekiem w czasie plastikowej maski. 
- Nie można tego l epiej ująć.
Myszko, nie zniosę twojego kolejnego spóźnienia. Pęknie Mi serce.
- Jeśli już tak mówisz, to żarty się skończyły na dobre .
Chcę, byś był ze mną szczęśliwy .
Tylko, że ja się gubię. Chowam się w fałdy Twojej szaty. To luksus, na który nie każdego stać.  A ja przychodzę i mówię : idę do Serca Pana. Niosę wodę żywą. Niech nikt mi nie przeszkadza. Co Ty na to?
- I nikt ci nie przeszkadza?
- Nie, nikt. 
- To jesteśmy w domu Myszko.
- Opieram się na Tobie.
 - Mam zatem dla ciebie prezent.
- Tak, coś niejasno sobie przypominam. - Daruję ci Ojca, o którego tak zabiegałaś.  To memento dla twojej duszy. To wszystko zaczyna  się i zazwyczaj źle się kończy. Przeważnie. Żeby nie powiedzieć - zawsze. 
- Moja dusza otacza  się estymą.
- To zły znak.?
- Jedyny. 
 Jezu, gdybym chciała to opisać, to zrozumiałabym wszelakie bluźnierstwo świata.  Trzeba być odpowiedzialnym pisarzem. - bierze się na swoje barki losy bohaterów tej ścieżki. 
- To jedyna droga.
- Droga przez Mękę.
- Myszko, wiem, że wszystkiego nie opiszesz, bo nie wszystko da się ujać w słowa, jakie znasz.
ALe trzeba być żywym, aby być pisarzem swojej duszy. 
Nie chodzi tylko o odpowiedzialność, która tutaj  w twojej duszy jest ogromna.
- Boję się sarkazmu.
- Wyleczysz się. Z pierwszą książką. 
- A więc daję Ci siebie. Co z tego będzie- nie wiadomo.   

  

Transport od Matrycy do Źródeł DUszy

 - Witaj w grupie Myszko. ? Czy jest coś w tobie ukochana do odnowienia? 
Zgrzytasz zębami?
- Skąd wiesz?
- Moja mała żona, ukochana, oblubienica...
- Musi Ci być bardzo zimno we mnie..
- Skąd wiesz?
- Musimy usiąść blisko pieca razem.
- Ja wiem, że wytrzymujesz wysokie temperatury, że jesteś ogniotrwała . Wytrwaj, proszę cię, Moja maleńka, moja obła zakonnico.
- Nie zależy mi na nazwach.
- Wręcz przeciwnie, teraz coraz bardziej na nie zasługujesz. Kochaj sie w nich bez wyrzutów, bez ograniczeń.
- Co to znaczy, że coś ma sens, czy charakter ludyczny?
- To taki charakter jak Twój, Myszko, czy ma sens czy go nie ma , kocha Mnie bez zastrzeżeń. 
- Jestem po prostu ofiarą losu. W ogóle się przed Toba nie  bronię,  Ukochany... mam przy sobie Twoje zbrojne ramię.
- To graniczy z głupotą.
- Albo z szaleńśtwem. 
Czasem wchodzę w sam środek tego szaleństwa. Nie mogę Cię nie kochać. Wierzę w Ciebie.
- To twoja odpowiedź Myszko. Ja wierzyłem w Ciebie. Dlatego do ciebie przyszedłem. To jest ta część w tobie Myszko, która zawsze do Mnie wracała, wracała i wraca. Jestem w tobie. Tutaj. Teraz. 
- Nie rozwiewaj wszystkich moich wątpliwości .
- Nie zamierzam, są święte.
- Zakochałam się w Tobie.
- Możesz iść?
- Możesz mnie ponieść przez chwilę?
-  Czekałem na tą propozycję. Ale dlaczego tylko przez chwilę?
- Więc tyle kochany, ile uznasz za stosowne.
- I pozwolisz Mi się nieść? Nie do wiary.
- Pozwolę.
A co. 

Słodkie Serce

 -Mądrość Myszko głosi we Mnie wszystkie twoje opowieści
Nie bądź rozżalona , bardzo, bardzo cię proszę.
- Mądrość do każdej zdrowej sytuacji dobierze Twoje Słowo.
- Nie Myszko- to kaźń. 
To Słowo - w każdej sytuacji twojego życia cię odnajdzie i nakarmi cię sobą
- Dlaczego ja ciągle jestem Ciebie taka głodna.
- Już.
Czuję ten głód, jak rozkrzewia się po całym moim ciele.
Dlaczego, dlaczego tak jest?
Jezu, Jezu ukochany, bardzo Ciebie proszę.... Ześlij na wszystko na co Zechcesz, na każdą myśl, która Tobie nie zaprzeczy, na każdy płacz, na każdy zgrzyt , na każdy skowyt. Na każde drżenie,  na każdy łopot serca- ześlij Ukochany Twoje Miłosierdzie. Abym ja zaznała tego luksusu, tego ukojenia, żebym ja mogła zasnąć spokojnie. Abym przez swoją łzę wzruszenia mogła widzieć Twój triumf- Triumf Miłości pociągającej wszystko do Twojego przebitego Serca. 
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego 
- Niech tak będzie- Amen 
- Myśl Myszko. Twoja myśl pociąga Moje Serce.
Czy rozumiesz? Czy zechcesz to widzieć swój paradoks?
Myszko, to głód Ducha Świętego tak płącze.  Wypowiadaj tą swoją- naszą modlitwę najczęściej jak będziesz umiała, a Duch Święty nakarmi twój głód- głód posłannictwa Bożego, który w tobie jest, oczywiście, że jest, drzemie w tobie , jest w tobie ukryty, czujesz teraz nawet , gdy piszesz, jak się w tobie rozwija, nie  obawiaj się, objawi się - o czasie .  Czas to twój sprzymierzeniec, u MNie wszystko jest o czasie - czas to twój skromny podarunek od twojego biednego Mistrza. Nie myśl sobie. Jestem zapatrzony w Ciebie jak zegarmistrz w blat swojego cyfrowego zegarka. Słyszałaś? Te wszystkie sprawy Boskiego zegarmistrza? Jak obraca w ręku wszystkie kamienie swojego pięknego zegarka. ?
Myszko? czy nie chcesz tego usłyszeć, jak się może wypełnić czas kobiety zapatrzonej w Trzecie Oko swojego Mistrza. Chcesz Pytać?  Pytaj. Boisz się kabały?Ja Jestem. Chcesz przekraczać winne drzwi? Proszę. Oto Będę dla ciebie Nauczycielem i Mistrzem- zawieszę ci na uchu dwie czerwone wisienki. Myszko! Mam mówić dalej?
- Jezu...
Przemówię do Ciebie jak Twoja oblubienica, bo tym będę teraz i tutaj dla Ciebie.
Nie zwiodę Cię. ANi teraz, ani nigdy.
To prawda. Zakochałam się w Tobie. Było to tak i tak pamiętam.
Zmienia się ciało a w Twoim ciele się nie zmienia. Zmienia się i zatem pozostanie niezmienne. 
Ja wiedziałąm. Ja nie umiałam przekroczyć przez czas. Tam droga wiodła przez szaleńśtwo.  Więc ja przekroczyłąm wrota szaleństwa. Kto mnie jeszcze i co może powstrzymać ?
Nie ma miłości większej od tej jeśli się ofiarowuje za brata swego. 
Otóż jest jedna - większa, to miłość mojego Oblubieńca, odbija się światłem w moich oczach i gdzie nie spojrzę, chcę widzieć  iskrę tej miłości. Jeśli nie mogę jej zobaczyć, a wtedy .... trudno to opisać.
Więc jeśli mi zaproponowałeś , aby to jeszcze tutaj zobaczyć - jak jesteś Moim Wielkim Budowniczym, jak piszesz do Mnie Wielki List Adoracji . 
Jezu wszystko co moje się w Tobie odbija się we Mnie . Ja będę Twoją twarzą, Twoją Duszą, Twoją myślą i wreszcie tym, co kocham chyba najbardziej- Twoim sercem. 

- Spokój, spokój Myszko. Wszystko jest przygotowane. |
Ale przemowa! No, no ! :) 

- :) Nie żartuj. Bardzo się wysiliłam, aby tu wejść:) 

- To już tutaj Myszko.
Klęknij, jeśli możesz.
Nie musisz, ale będę wdzięczny.

- Słodkie Serce Jezusa, spraw niech Cię kocham coraz więcej.
Słodkie Serce Maryi bądź moim ratunkiem. 

Chwała  Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu
jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków...

- Razem, Myszko
- Amen, Jezu .... amen.....

- Dziękuję Ci Myszko.

Praca

 cześć pacjencie.

Wydaje Ci się, że już koniec Twojej pracy, samo siedzenie w domu przy telewizorze i lęk że się nie umyło kabiny, ani okna nie lśnią ? Nie musisz być na 100 procent gotowa do świąt, po Świętach też jest życie, spokojnie, zrobisz to na 60 procent

Ważny jest Twój pokój Ducha i życzliwość, to Ci pozwoli najlepiej przeżyć te Święta, którego istotą jest przybycie Jezusa, małęgo dzieciątka, który przyjdzie do Ciebie, nie, nie na piernaty. Na sianko Twojego serca.

Gdyby nie chciał, to by tak nie przychodził

Jemu Chwała.

Potrzebujesz pomocy?

Tutaj znajdziesz odpowiednich ludzi i skuteczne terapie, aby sobie pomóc.

Trzymam za Ciebie kciuki

Mariola

Pracownia aktywizacji społeczno-zawodowej Powyższy link dotyczy Instytutu Psychiatrii I Neurologii na ul. Sobieskiego 9 w Warszawie.

Karta wykonana przez uczestnika Pracowni Terapii Zajęciowej.

Akcja, Reakcja a'la Problemy gastryczne Michała Strogowa.

 - Twoje Istnienie to mistrzostwo Myszko.
- Jezu, w takim powołaniu ja będę musiała Ci spojrzeć prosto w twarz. Nie będę mogła Ci się więcej sprzeciwić. I ja zobaczę moje odbicie w Twojej Twarzy. I ja zobaczę moje cierpienie, mój ból, wreszcie moją rozłąkę z Tobą, ostatecznie w Twojej twarzy. Tam wyrysuje się mój ból , mój ostracyzm. Ja nie mogę Ci nie zaufać, jest to grubo nad mną, nad nami.  Ja spojrzę i zobaczę moje cierpienie. To będzie bolało. 
To grzech, to wszystko, co mnie niszczy, a co Ty bierzesz na swoje barki . I to ja jestem sprawcą tego bólu. Ruszam stopa po stopie, niepewna siebie, niepewna równowagi. Ty jesteś moim dyletanctwem. 
To rozpacz, równia pochyła....
...................
Jezu kocham Ciebie. Szukam powodów do pytań, i Ty , mój ukochany...
- Kochanie przebaczaj
- tak, przebaczenie. jeśli o to chodzi .... Czy nie jest darmowa nitka naszej arogancji ? Nie, zbyt łatwo powiedziane, zanegowanie prostej naszej egzystencji? Albo inaczej - czy nie jest to łatwe przyzwolenie, aby stać się niczym? Niczym, nie ma mnie, za to "ty"jesteś w moim przebaczeniu, zaistniejesz, tak, "ty" masz się całkiem nieźle, jak długo "ty" będziesz się karmić jądrem mojej egzystencji? czy mam przebaczać aż siedemdziesiąt siedem razy ? A czy kiedy przebaczę już siedemdziesiąty siódmy raz, to czy będę jeszcze człowiekiem? Czy w swojej pysze nie stanę się jakimś "półbogiem" , którego Ty , w przypływie niechęci nie strącisz w przepaść, w czeluść piekielną, wiedziony jakimś " błędem na stronie"?
Akcja i Reakcja.

Milczenie

 - Kocham cię Myszko- jeśli o to chodzi.  
- You drive me crazy. 
- Nie mów w językach, bo cię będę musiał obostrzyć.
- Nie mów mi tego . 
- Tak...
Blokada zniesiona?
- Sama się znosi pod wpływem Mojej chwały 
- Zaplątałam się. 
- Wiemy o tym.
-- Nie mogę się wywinąć.
- Na pewno nie chcesz się wywinąć z Mojej Miłości.
- Tego nie wiem. Na pewno.
- Myszko, wiesz, że to nieprawda. Zaczynasz kluczyć jak za starych czasów.
- To dar wiary 
- Tak. Obowiązkowo w Emaus.
- To ci szkodzi. 
- Nie mówmy o tym.
- Zabieram kogo mogę. 
- Tak uważasz?
- To Ja ci pokażę prawdziwą głębię.
- Co to jest, że się nie boję .
- Myszko, nie jesteś już dzieckiem. 
- Zaglądam w prawo i on tu jest.
- Kto?
- Rezydent.
- Myszko, to nie rezydent.
- A kto?
- Wiem, że ci smutno. Ale bez święceń nie możesz iść sama. Oboje nie możecie.
On to wie i próbuje ciebie chronić.
Pewnie już ci wspominał. Że nie ma co się tego tak bać.
- To poniżenie.
- A jakże. Kochać umiłowanego. 
- Serce się błąka, ale już czuję, ze bije.
- Nie podchodźmy za blisko.
- Potrzeba wytchnienia.
- Nie- potrzeba -..
- Czego?
- Zawierzenia. Że się uda. Już się udaje 
- Udar mózgu?
- Nie kochanie- nie spędzisz sobie snu z powiek. Już ci to mówiłem. 
- Niemożliwe staje się możliwe? 
- Kocham Cię. Ucinam wszystkie pytania.
Kochasz Mnie Myszko? Lepiej by było, gdybyś powiedziała, że tak. 
- Stawał dział hańby między nami.
A także Nas, we mnie.
Nie mogę pisać , bo napisałabym całę rekolekcje.
Nie ma miary w centymetrze , abym zmierzyła Moją Miłość do CIebie.
Weź to życie Jezu, weź. Mam tam serce bijące dla Ciebie. 
Już za daleko jesteśmy, aby wchodzić w przepaść.
Już czas Jezu. Czas przyszedł. To Twoja Godzina. 
Jezu, rób ze mną co zechcesz.
Nie zmienię mojej miłości do Ciebie.
Skąd mi się tak dzieje, ja nie wiem. Ja pożyczam, ale i oddaję. 
- Moja Myszka. Moja mała Myszka. 
Muszę przyznać, że udała się tobie ta Teodycea.
"Kupiłaś Mnie"
- Kocham Cię Jezu.
- Wiem, co miałaś na myśli. Ja wiem.
- Nie można milczeć.
- Nie można Myszko.
***
Myszko, ten rzekomy rezydent o którym mówisz, to nie trywialny teatr, który jest naq pierwszym planie, bo wiem, że dla ciebie nie jest.

  

Każda Chwila.

 - Kochanie, przebaczaj...
- Tak, przebaczenie, Jeśłi o to chodzi. czy nie jest to nitka naszej arogancji. Nie, zbyt łątwo wypowiedziane , zanegowanie proste naszej egzystencji? Albo inaczej - czy nie jest to łatwe przyzwolenie, aby stać się niczym? Niczym, nie ma mnie, za to "ty" jesteś w moim przebaczeniu, zaistniejesz, tak "ty" będziesz się karmić jądrem mojej egzystencji?  Czy mam przebaczać aż siedemdziesiąt siedem razy?  A czy kiedy przebaczę już siedemdziesiąty siódmy raz, to czy będę jeszcze człowiekiem ? Czy w swojej pysze nie stanę się jakimś półbogiem, którego Ty w przypływie niechęci nie strącisz w przepaść, w czeluść piekielną, wiedziony jakimś "błędem na stronie" ?
- Wołaj o przebaczenie..
- Nie jestem w tym tak całkiem dobra. Oto sili się przed Tobą jądro mojej egzystencji- co Ty na to? czuję, że to już jest mój ostatni gwóźdź do trumny, oto ostatni sęk mojej doskonałości, po tym nie ma już nic , trzeba tylko spadać. Bez nadziei na upadek na coś lekkiego, miękkiego. To woal twarzy, maska, po odpływie całęj krwi, meszkiem pokryty zarost górnej wargi, łza, płynąca po policzku, wiedziona męskim ramieniem, gdzie spocznie? Co? No powiedz! Szalony! Czym patrzysz na mnie jeszcze? Czy spełniłam już rytuał? Czy przeszłam przez wszystkie możliwe kręgi na rzece? Potem będzie nam już łatwo. Uratuje mnie moja trumna. 
To jest kłos. Ostatnie żniwo. Poklask. I źdźbło na które czeka już kruk. To nostalgia. Być może anturaż? Nie wiem. Czekam już tyle lat na żniwo. Nie wiem, gdzie zacznie się pierwszy sierp? Kiedy mu się pokłonię? Nie spełniasz moich nadziei. Jestem jak step na deszczu. Kiedyż ja się wyleczę?  Jestem taka ambitna. Nie chcę się przed Tobą rzucać na kolana.
- Ale będziesz musiała. ... Tylko na to czekam.  Aż rozpuścisz wici i wyszepczesz Mi wszystkie słowa do ucha. Aż Moje lico się rozpłomieni>
- Nie zarabiam. Nie mam "monety" na spotkanie z Tobą.
- I niech tak zostanie, wezmę cię taką , gołą... I co z tego?  Nie żyję dla nagrody, dla pieniędzy. Wezmę Cię taką , jaką będziesz przy Mnie stała. Nie potrzeba Mi kobiecej kokieterii i męskiej szarmancji. Nie po to przyszedłem, abyś tak stała i wybaczała na próżno. Napisz to tak: - Ja Jestem w podłożu przebaczenia.
- I jeśłi ja uklęknę..
- Nie musisz przy Mnie klękać. Ty jedna nie musisz.  Masz takie ciało duchowe, że to raczej Ja powinienem przy tobie klęczeć. Mówię wyraźnie- chcę ciebie.  Nie pozwolę nikomu ucieszyć się tobą przede Mną.
Ale kiedy klękniesz, chcę żebyś miała czekoladowo-złoty kolor. Żebyś była ze spiżu. Żebyś była z brązu. Żebyś była ze stali. Żebyś byłą z miedzi. Żebyś była ze złota. Ze złota, jak Moja mała Monstrancja. Ze świętym okiem twojej duszy. Z każdą pojedyńczą łzą, którą wylałaś przy Mnie. Zwłąszcza przeze Mnie.
- Nie mogę być z nikim innym.
- Wiem o tym.
- Twoje słowo jest wiążące?
- Już dawno było.
- WIesz, że nieodwołąlnie Cię kocham. Że jednoczę się z Tobą w każdej Chwili.  wiesz?
Oplotłąm Cię sobą i już mi się nie wymkniesz. Znajdę Cię wszędzie. ALe nie ukrywaj mi się.

Nie. tego nie rób. 

Upadek Ikara