Kuczki
Gdy nadszedł siódmy miesiąc - a Izraelici mieszkali już w miastach swoich, -8-wtedy zgromadził się cały lud, jak jeden mąż na placu przed Bramą Wodną. I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Jahwe nadał Izraelowi. Pierwszego dnia miesiąca siódmego przyniósł kapłan Ezdrasz Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobietyoraz wszyscy inni, którzy zdolni byli słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy rozumieli, a uszy całego ludu były zwrócone ku Księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Obok niego stanął po prawicy: Mattitiasz, Szema, Anajasz, Uriasz, Chilkiasz i Maasejasz; a po lewicy : Pedajasz, Miszael, Molkiasz, Chaszum, Chaszbaddana, Zachariasz, Meszullam.
Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu, - znajdował się bowiem wyżej niż cały lud, a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił Wielkiego Boga Jahwe; a cały lud z podniesieniem rąk swoich odpowiedział : Amen . Amen. Potem oddali pokłon i padli przed Jahwe na kolana, twarzą ku ziemi.
A lewici : Jozue, Bani, Szerebiasz, Jamin, Akkub, Szabbetaj, Hodiasz, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabed, Chanan, Pelajasz; objaśniali ludowi Prawo, podczas gdy lud pozostawał na miejscu . Czytano więc z tej księgi , Księgi Prawa Bożego, dobitnie z dodaniem objaśnienia, tak, że lud rozumiał czytanie .
Wtedy Nehemiasz , to jest namiestnik, oraz kapłan- pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu:" Ten dzień jest poświęcony Bogu Waszemu , Jahwe. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!. Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. . I rzekł im Nehemiasz : Idźcie i spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie napoje slodkie - poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma. : albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyz radość w Jahwe jest ostoją waszą. A lewici uspokajali cały lud wołając :"Uspokójcie się! Wszak ten dzien jest święty. Nie bądźcie przygnębieni !
I cały lud poszedł , by jeść i pić , rozsyłać porcje i wyprawiać wielki obchód radosny, gdyż zrozumieli, co im ogloszono. Następnego dnia naczelnicy rodów całego ludu, kaplani i lewici zebrali się u pisarza Ezdrasza, aby zgłębić słowa Prawa. I w Prawie, które Jahwe nadał przez Mojżesza, znaleźli przepis, by Izraelici podczas święta w siódmym miesiącu mieszkali w kluczkach . Gdy to usłyszeli, ogłosili we wszystkich miastach swoich i w Jerozolimie:"Idźcie w góry i przynieście gałęzie oliwne, gałęzie sosnowe, gałęzie mirtowe, gałęzie palmowe i gałęzie innych drzew liściastych, aby zgodnie z przepisem uczynić kuczki.
I wyszedł lud, przynieśli to i uczynili sobie kuczki ; niejeden na dachu swoim, inni na podwórzach swoich, ale i na dziedzińcach domu Bożego, na placu Bramy Efraimskiej .
Tak więc cała społeczność, to jest ci, którzy wrócili z niewoli, uczyniła kuczki i oni mieszkali w kuczkach - choć nie uczynili tak Izraelici od dni Jozuego, Syna Nuna, aż do owego dnia i panowała bardzo wielka radość. I czytano z Księgi Prawa Bożego dzień w dzień, od dnia pierwszego aż do dnia ostatniego . Przez siedem dni obchodzono święto, a dnia ósmego zgodne z przepisem odbyło się zgromadzenie uroczyste"
